بسم ا… الرحمن الرحیم
روضه گرفتن برای آقا امام حسین (ع)، پهن کردن سفره برای حضرت رقیه خاتون (س) و عزاداری برای آقا ابالفضل (ع) و همراه شدن با خانم ام البنین (س) کار کسانی بود که خانه ای ساده اما سراسر صفا، صداقت، راستی و عشق داشتند. ساده زیستی و بی تکبر زیستن شیوه و طریق زندگی گذشتگانی بود که اکنون مسافر دیار باقی شدند. آنانی که نان شان حلال و دلهایشان لبریز از برکت و رحمت خداوندی بود. چه بسا آنان هرگز خود متوجه نشدند اما همیشه عاشق بودند و عاشقانه زیستند. گذشتگانی که چنانچه می توانستند حقانیت قیامت پیامبران و امامان را فریاد می زدند و زندگان را از حقایق خبر می دادند که زیبایی، مال، زن و فرزند همگی آزمایشات این دنیا هستند و آنها نیز فانی اند و برای برخی مایه عذاب و رنجش.
خوشبختی جایی است که خداوند فرصت دهنده و عاشق بنده اش است. فرصتی هم چون ماه رجب که سرشار از رحمت، نور و برکت است را در اختیار همگان قرار داده است. ماه رجب، ماه بخشش الهی است و ماه عشق ورزی خدا به بندگان خود است. ماهی که در آن خداوند به قدر خدایی خود می بخشد و فضل می کند و نه به قدر اعمال و شایستگی بنده. در این ماه از فرصت ها بهره ببریم. از گذشتگان نیز بسیار یاد کنیم تا ما نیز یاد شویم. هر موفقیت و پیشرفتی مبتنی بر تلاش های پی در پی، منظم و برنامه ریزی شده است. هستند افرادی که توانمندی فراوانی در جهات گوناگون دارند اما به دلیل نداشتن نظم هرگز عملکرد موفقی ارائه نمی دهند. زندگی ائمه و معصومین (س) بر پایه نظم و نظام بوده است و نمونه آشکار آن واقعه بزرگ عاشورا بود که حضور نظم در آن باعث شد تا برای سالیان طولانی این حقیقت بزرگ زنده و پابرجا باشد و تحث تأثیر قدرت مادی یزیدیان زمانه به فراموشی نرود و گم نشود. خانم حضرت زینب (س) علیرغم همه سختی و مصیبت ها باز هم نظام مند عمل کردند و به هرکس با توجه به جایگاه او و نظمی که باید در آن شرایط واقع می شد، اجازه صحبت، پاسخگویی و عکس العمل می دادند. در روایات معروف، حرکت خانم رباب (س) به سمت سر مبارک آقا امام حسین (ع) در کاخ عبیدا… ایشان را مدبرانه به سوی نظم و سلسله مراتب و جایگاه پیش می برند.
آفرینش الهی نیز تماماً بر پایه نظم بوده و هست. از نشانه های موفقیت، نظم است و برقراری نظم مستلزم برنامه ریزی است و برنامه ریزی کردن طالب مدیریت صحیح و مدیریت نیز از داشتن اطلاعات ایجاد می شود. برای مدیریت داشتن انسان باید اصول را بشناسد و از خود شناسایی حاصل کند. این که می بینیم افرادی هستند که علیرغم همه سعی و تلاش خویش هم چنان به موفقیت مطلوب نرسیده اند از عدم خودشناسی و عدم شناخت نقاط مثبت و منفی خود نشأت می گیرد. در شناخت توانمندی ها باید از قدرت تفکر و اندیشه بهره جست، مراجعه به احساسات به تنهایی و بدون حضور اندیشه نمی تواند ما را به سوی خودشناسی پیش ببرد. بالفعل کردن هر هدف بالقوه ای در انسان از ابتدای خلقت به توسط کلام خدا، نزول پیامبران و امامان برای انسان آشکار شده است. متفاوت بودن تکالیف و فرامین الهی در زمان انبیاء مختلف به سبب سیر تکاملی انسان و قرار گرفتن بیشتر او در دایره نظم الهی بوده است. در میان همه جهالت های مردم بر انگیخته شدن حضرت رسول به پیامبری، سمت و سو دادن انسان ها به سوی نظم الهی بوده است و فرامین الهی به تبع آن گسترده و عمیق تر شده است.
دقت داشته باشیم موفقیت صرفاً رسیدن به مال فراوان نیست. هر خدمتی که در راستای بهبود پیشرفت زندگی بشر صورت پذیرد موفقیت محسوب می شود و مورد توجه پروردگار عالم قرار می گیرد. ماندگاری در موفقیت مادی و معنوی نیز ریشه در برنامه ریزی دقیق، نظم و ترتیب مشهودتر در افراد است. پدر و مادری که فرزندی را به عرصه دنیا وارد می کند علاوه بر تامین مایحتاج او موظف به شناخت توانمندی های کودک خود هستند تا بدین طریق داشتن برنامه ریزی درسی، کاری و تفریحی هر کودکی را به سمت داشتن آینده ای بهتر سوق می دهد. شناخت داشتن از توانمندی فرزندان و اختیار عمل دادن به آن ها و اسیر کمبود پدرو مادر نشدن از عوامل مؤثر در موفقیت فرزندان است. نظم و برنامه ریزی چنانچه در حیطه علایق ما نباشد، موفقیت مطلوب را برای ما به همراه نمی آورد.
از درس گیری از عاشورا پا را فراتر بگذاریم و تنها به جنبه عزاداری آن مشغول نباشیم؛ شناخت مسئولیت ها، پایبند بودن به فرامین و اوامر الهی، نوع وظایف و بسیاری دروس عمیق دیگر در کربلا ما را به تعالی نزدیک تر می کند. عاشقانه و مسئولانه درس گرفتن از کربلا چنان در دل و مغز حک می شود که می تواند در وقت مناسب معلمی کند و فرد را از حرکت به سمت بیراهه نجات دهد.
یک درس را عمیقاً شناختن و باجان و دل به آن پرداختن و در دورن نهادینه کردن، بسیار کارآمدتر از ده ها بار خواندن مشق عشق است. قدر زمان و عمر که به سرعت در حال گذراست را بدانیم. در پرداختن درس ها و حکمت ها خداوند در قصص قرآنی اشاره کرده است که انسان از گذشتگان بیاموزد و عبرت گیرد. دریافت تذکرهای الهی و بازیابی آن ها و جامه عمل به آن ها پوشاندن قطعاً سودمندی فراوانی را برای انسان فراهم می کند و مانع از رسیدن آسیب و به بطالت گذشتن زمان می شود. توجه داشته باشیم که هرگز نباید با مسائل دینی، تجاری و مادی برخورد کرد. هدف خداوند از فرستادن انبیاء و اولیاء و معصومین، رشد و تعالی و به کمال رسیدن انسان هاست. والسلام…