بسم ا… الرحمن الرحیم
ماه ربیع، ماه ولادت حضرت رسول (ص) و ذریه گرامی و گرانقدر ایشان آقا امام صادق (ع) است. ماه متولد شدن اَحسن نعمات و اَهم موهبات الهی. به لطف خدا تابع دین و بزرگانی از دین اسلام هستیم که پیشرفت علم روز در زمینه های متعدد نه تنها از ارزش آنان نکاسته است بلکه روز به روز بر درخشندگی و اعتبار آنان می افزاید. امروزه پیشرفت علوم در رشته هایی مختلف در افزایش سلامتی و آرامش انسان ها نقش مهمی دارد، در حالی که هزار و چهارصد سال پیش دین اسلام، پیامبر بزرگوار و ائمه معصومین (س) در جملاتی قصار و پر مغز توصیه هایی در جهت سلامتی و آرامش انسان داشته اند. به طور مثال رژیم های غذایی با برنامه ریزی بلند مدت اندکی بر سلامت افراد مؤثر شده است و این در صورتی است که حضرت رسول (ص) و آقا امیرالمومنین (ع) در فرمایشی زیبا خطاب به انسان ها فرمودند که تا گرسنه نشده اند چیزی نخورند. هنگام گرسنگی نیز به اندازه بخورند و پیش از سیر شدن دست از غذا بکشند. پس از خوردن غذا نخوابند و بلافاصله پس از حمام کردن آب سرد ننوشند (بدن گرم است و با نوشیدن آب سرد ، آب به سمت مغز می رود).
امامان ما بسیار بر نوع و میزان خواب انسان تأکید کردند. حتی فواصل بین خواب و زمان هایی که دین اسلام ما را به گفتن ذکر، صلوات و یا خواندن نماز شب سفارش کرد، از جمله زمان های حیاتی در عملکرد بدن است که افراد را از ابتلا به امراض و سکته ها نجات می دهد.
متأسفانه فقط متعصب به دین هستیم و از شناخت این نعمت عظیم (دین و فرمایشات الهی) غافل گردیده ایم. مراجعه به فرازهای صحیفه سجادیه و یا جملات گران بهای نهج البلاغه خود می تواند بهترین ایجاد کننده شناخت در تصمیمات، عملکرد و یا حتی درد و دل کردن ما با خدا باشد. به لطف آقا امیرالمومنین (ع) فرازهای مشق عشق نیز در هموار کردن راه بندگی ما بسیار مؤثر و مفید است. به گونه ای که می توان بسیاری از گره های فکری و حتی علمی را به کمک آن گشود.
شاکر خدای مهربان باشیم که یاد کردن و احترام گذاشتن از اموات را روزی هر هفته ما قرار داده است ولی متأسفانه هستند کسانی که گذر زمان آنان را از یاد کردن امواتشان دور کرده و این در حالی است که در بسیاری از کشورهای دنیا رسیدگی و احترام ویژه ای به اموات و قبرستان ها می شود. هر یک از ما به عنوان مسلمان و شیعه در یاد کردن از اموات علاوه بر محترم شمردن گذشتگانمان پند ها و عبرت هایی را برای خود زنده می کنیم که هر یک آرامش و تسکین دهنده ای عالی بر قلب و فکر ما هستند.
قبلاً نیز اشاره کرده ایم که صلوات ارزنده ترین هدیه ای است که می توان تقدیم رفتگان و گذشتگان کنیم. صلوات ساده ترین و در عین حال عمیق ترین عبارتی است که هر لحظه می توان با آن روح و روان خود را صیقل داد و کارنامه اعمال را سبک کرد.
صلوات درود فرستادن بر پیامری است که در واپسین لحظات زندگی از خداوند برای امتش آمرزش و عافیت خواست، در آیه “ یا اَیُهَا اَلذینَ آمنو یُصَلونَ عَلَی النَبی” خداوند خود بر پیامبر (ص) درود و سلام فرستاد و این حاکی از جایگاه والای پیامبر ما آقا رسول ا… (ص) دارد.
خشم از اسلحه های قدرتمند شیطان است که با فرصت دادن به خود به اندازه فرستادن صلوات یا به کاربردن ذکر یا علی این اسلحه ناکارآمد خواهد بود. عدم کنترل خشم در بسیاری افراد تبعات سنگینی به بار آورده و آن ها را در یک لحظه تبدیل قاتل کرده است. ثروتی که از حرص و طمع بدست آ مده است، اثری جزء ذلت به همراه نخواهد داشت و اما وسعت نظر و گشاده دستی ارمغانی چون عزت نفس و انسانیت را به دنبال خواهد داشت. زیباترین صفت انسان حفظ نفس در شرایط گوناگون است. خشم، حرص و طمع زاییده نفس و شیطان است، مراقب باشیم و به رسم رهرویی در مواجهه با این رذیلت های اخلاقی صبور باشیم و به خود فرصت دهیم.
بارها گفتیم بخشش همیشه مالی نیست، گاهی دست نوازش و گاهی حمایتی عاطفی می تواند کارسازتر از هزینه کردن مالی فراوان باشد. گرمی حمایت از نیازمندان در سردی فصل زمستان با رعایت حفظ شأن و منزلت فرد از لذت بخش ترین بخشش هاست. یاد کردن از افراد تنگدست و یا نیازمند و تنها از خویشان و آشنایان به مناسبت های مختلف هم چون ایام نوروز یا شب هایی چون یلدا فرصت مناسبی برای بخشش عشق، محبت و خوشی هاست.
با مهر، محبت و عشق نگریستن یعنی دیدگاه رحمانی داشتن و دیدن زیبایی های درونی که جزء با خودشناسی به دست نمی آید و خودشناسی نیز امکان پذیر نخواهد بود مگر با دریافت و به روز رسانی علم و آگاهی خود. تربیت فرزندان نیز امروزه مستلزم شناخت از نحوه آموزش و به روز کردن اطلاعات و آگاهی های ماست. افسوس که از مسلمان بودن تنها تعصب آن را داریم و از نوع تربیت ، آموزش و شناخت های مورد نیاز خود دور هستیم.
لحظه به لحظه زندگی پیامبر (ص) و ائمه آموزه و درس هایی است که ما را در حرکت به سوی جلو کمک می کند. حضرت حمزه (ع) عموی پیامبر و صاحب لقب زیبای سیدالشهدا برای پیامبر بسیار عزیز بودند و پس از شهادتشان پیامبر (ص) بسیار محزون شدند اما علیرغم حزن ایشان در زمان فتح مکه همه افراد حتی دشمنان را امان دادند. در مسیر رهرویی ما نیز بخشش و گذشت داشتن هم چون پیامبر (ص) و ائمه معصومین (س) باید در صدر اعمالمان قرار گیرد. همه ما خواسته یا نا خواسته باری از حق الناس را بر دوش می کشیم. ماه زیبای ربیع الاول بهترین فرصت برای کاستن از این بار به سبب پرداخت رد مظالم است. گاهی بی احتیاطی در رفت و آمدها (مثل رد شدن با ماشین و خیس کردن دیگران در خیابان) گاهی نا سزاگویی ها، گاهی در حین کمک آسیب زدن به اموال دیگران هر چند کم و یا اسراف مواد خوراکی،گاهی نادیده گرفتن نعماتی چون نان که برکت خدا است و بسیاری از گاهی های دیگر تبدیل به حق الناس می شود و اما از جایی که پروردگار ما پروردگاری رحمان و رحیم است، فرصت برگشت و جبران را تا قبل از سفر به دیار باقی در اختیار بندگانش قرار می دهد.
خداوند فرمودند که ممکن است قصور افراد در حق ا… را ببخشد اما قصورات حق الناسی بر عهده بنده است و تنها در مواردی استثنا خداوند حق الناس بنده را به عهده می گیرد که بنده بسیار مؤمن باشد و در مسیر انسانیت گام بردارد. حق الناس هر قدر کوچک و ناچیز باز هم در نامه اعمال ما مؤثر است و تنها زمان تسویه آن قبل از رسیدن مرگ است. در رفع حق الناس چنانچه قادر هستیم باید به جبران خسارت وارده بپردازیم و یا رضایت کلامی بگیریم. اما اگر فراموش کردیم و یا شرایط به گونه ای بود که نتوانستیم حق الناس خود را جبران کنیم می توانیم از ردمظالم بهره گیریم.
رد مظالم می تواند خواندن دو رکعت نماز و یا صدقه دادن به نیت فرد یا افرادی باشد که دِینی از آن ها بر عهده ماست. در حرکتی زیباتر می توان رد مظالم ها را به صورت گروهی جمع کرد و از اندک اندک این مبالغ خدمتی بزرگ تر و کاراتر داشت و به این ترتیب می توان رد مظالم ها را به صدقه جاریه برای خود و گذشتگان خود تبدیل کرد. جمع آوری مبلغ رد مظالم و وام دادن آن به دیگران می تواند از جمله نظارت کارآمد برای خانواده معنوی ما باشد. به امید نزول رحمت خاص خدا و آمرزش و غفران برای تک تک بندگان. والسلام….