اهمیت اذکار (عیدقربان)

بسم ا… الرحمن الرحیم

قدری راهنمایی و کمک از منابعی که در ذیل ذکر می شود می تواند دامنه اطلاعات و فهم ما را رشد دهد تا سریع تر و صحیح تر مأموریتی که بر دوش داریم را به انجام رسانیم. ابتدا از کتاب نهج البلاغه آغاز می کنیم که نمونه ای روشن از آیات محکم است اما چنانچه قرائت و بررسی کامل نهج البلاغه برایمان دشوار باشد، توجه و بررسی نامه مولا به مالک اشتر که برگرفته ای از آیات محکم است می تواند یاری گر ما باشد.

الگوگیری از اعمال و رفتار ائمه معصومین (ع)، اطاعت فرامین الهی و درک قرآن نیز می تواند ما را در رسیدن به هدفِ مدنظر کمک کند اما از جایی که ورود انسان به معنا و فلسفه گاهاً می تواند او را به شُبهات و گمراهی برساند بهتر است این طی طریق همراه با عشق باشد؛ چرا که گوش و چشم باطن را بازتر و درک انسان را عمیق تر و حقیقی تر می کند. مهم است که عشقمان را نیز به رنگ و بوی خدایی مزین کنیم تا سریع تر از فضائل و کرامت بهره مند شویم.

در سویی دیگر زندگی انبیا و اولیا الهی از نبی تا مرسل و پیامبران اولوالعزم که در قرآن ذکر شده و خلاصه آن در لوح محفوظی است که در سینه رسول خدا (ص) و پس از آن در سینه آقا امیرالمومنین (ع) وجود دارد. همان طور که پیش تر گفتیم لوح محفوظ شرایط و ویژگی های خاص خود را داراست که یکی از آن ها ذکرهایی است که در چله ذی القعده عهده دار انجام آن شدیم.

گفتن این ذکرها بهتر است با نیت معنوی و با توجه و تمرکز بالا و خلوص قلبی باشد و در طی این ایام رعایت های غذایی تا حد امکان صورت گیرد تا اثر این ذکرها در وجودمان عمیق تر باشد. آن وقت در روزهای سوم، پنجم و خصوصاً هفتم، در حین ذکر این عشق و عمق لذت را درک خواهیم کرد. بدانیم با ذکرها می شود پرواز آغاز کرد و به سفرهای معنوی و حیطه الهی ورود کرد.

تنگ نظر نباشیم که تنگ نظری جز نابودی و هلاکت به بار نمی آورد. از خدا، خدا را بخواهیم که بهترین خواسته و حاجت، خود خداست. ثمرات ذکری که با دقت نظر و نیت الهی انجام گیرد بسیار غنی است به گونه ای که کمترین ثمره آن تسلط بر خویشتن و به دست گرفتن اختیارات و عنان خویش است. آن وقت است که قبل از نهیب و سرزنش دیگران، درونمان نهیب ها را می فهمد و از اشتباهات و لغزش ها دورمان می کند.

برای هر انسانی همیشه یک درب گشوده وجود دارد و آن درب تدبر و اندیشه در آیات الهی است. در یک آیه تدبر کردن، تأمل و حتی تکرار با چاشنی عشق بسیار ارزشمندتر از ختم های مکرر اما بدون تفکر و اندیشه در آن است. عمیق شدن در یک آیه می تواند ما را وارد عالم عشق و معنا کند و لقب خودی در عالم معنا را نصیبمان کند و ادامه راه را برایمان هموار کند. یک تمرین سازنده و رشد دهنده برای ما می تواند امتناع کردن از گفتن کلمه من باشد حتی در تأمین نیازهایمان. این فرصت را به خود بدهیم که تا پایان چله و رسیدن به عید قربان از من و منیت ها دوری کنیم.

اجر و پاداش الهی محدود و محصور در مادیات نیست، اجرها و پاداش های معنوی خداوند به قدری عظیم و زیباست که از حیطه تصور ما خارج است. از خداوند بخواهیم تا عشق بیشتری به ما عطا کند؛ چرا که هر چه عاشق تر باشیم، به مقام قرب و کمال نزدیک و نزدیک تر خواهیم بود. می شود خود را تا جایی ارتقا داد که أنا و أنت را یکی دید.

بهره گیری از راهنما و راهبر در طی مسیر و حتی عبادات ما بسیار حائز اهمیت است. نزول پیامبران و برای ما شیعیان وجود ائمه و معصومین دلیل روشنی بر ضرورت راهنما و راهبر برای انسان هاست. امید که در پرتو عنایات شایسته سیر و سلوک باشیم. والسلام…