سفر کردن

بسم ا… الرحمن الرحیم

“بسیار سفر باید، تا پخته شود خامی”

از گذشته همیشه توصیه بر سفر، سفر كردن و شناخت دوست در سفر شده است. ایجاد تفاوت و  اخذ تجربیات نیز نوعی سفركردن محسوب می شود. همان طور كه مولا امیرالمومنین (ع) فرمودند: مؤمن باید هر روزش متفاوت و رو به پیشرفت باشد. خداوند انسان ها را ایستا و راكت خلق نكرده است. توصیه اكید پیامبر بزرگ ما (ص) در راستای دوری از ایستایی، علم آموزی و طلب علم از مهد تا لهد است. كسب علم و بهره جستن از تجربیات خود و دیگران مسئله انتخاب را برای انسان ها ایجاد می كند و مجموعه این ها، مسئله امر به معروف و نهی از منكر را به وجود می آورد. امر به معروف و نهی از منكر از جمله مهم ترین امری است كه در دین مبین اسلام مطرح شده است.

عصر امروزه، عصر ارتباطات و پیشرفت لحظه به لحظه تكنولو‍‍ژی است، به گونه ای كه تنها با یك دكمه در كمترین زمان انسان ها قادر هستند تا از دنیا و مسائل موجود در آن مطلع شودند و با دیگران ارتباط بر قرار كنند.

متاسفانه مسئله امر به معروف و نهی از منكر در میان ما به عنوان یك كشور مسلمان بسیار كم اهمیت جلوه كرده است؛ و كم رنگ شدن این امر بزرگ الهی به دلیل پر رنگ نبودن نظم و نظام الهی در وجود ما و اجتماعی است كه در آن زندگی می كنیم. هر انسانی كه خود را مقید بر رعایت كردن نظم الهی كند و ناظر و حاضر بودن خداوند را جزو باور و یقین خویش قرار دهد، می تواند از جمله آمران و ناهیان موفق در مسئله امر به معروف و نهی از منكر باشد. وقتی هر یك از ما خود را مقید بر ایجاد نظم در زندگی فردی و اجتماعی می كنیم و در ایجاد این نظم، نظارت خداوند را در نظر قرار می دهیم، می توانیم راحت تر به وظیفه الهی خود یعنی امر به معروف و نهی از منكر بپردازیم. زمانی كه ما خود عامل بر برقراری نظم الهی باشیم، مطمئناً دیگران نیز پذیرش بیشتری از ما خواهند داشت. تك تك ما وظیفه خطیری را در اجرایی كردن مسئله امر به معروف و نهی از منكر داریم.

وقتی صحبت از خلقت و خدای مهربان می شود، تنها انسان و انسانیت است كه در ذهن ها تداعی می شود، غافل از این كه همه پدیده ها و موجودات، آفریده ی پروردگار یكتاست. خدایی كه انسان را آفریده بر مبنای حكمت و صلاح خویش، سایر مخلوقات را نیز خلق كرد. هر آن چه خدا آفریده از جسم و روح بشر تا یكایك مخلوقات، همگی امانت های الهی در دست انسان هاست، اماناتی كه هر انسانی را موظف بر امین بودن می كند.

گذشته ی ایران و ایرانی سرشار از درس ها و حكمت خدایی است كه ما را ملزم به امانتداری می كند. سال ها خواندیم و گفتیم دیگران كاشتند، ما خوردیم، ما می كاریم،‌دیگران بخوردند. در حالی كه متأسفانه امروزه مردم ما تبدیل به مصرف گرایانی شدند كه تنها به رفع حاجت و نیاز خویش مشغلوند و از سرمایه گذاری هوای پاك، طبیعت بكر و غیره برای نسل های آینده غافل شدند. متأسفانه فراموش كردیم كه خداوند مالك بر جهان و جهانیان است و ما تنها امانتدار نعمت های الهی هستیم. بر امانت های الهی امین نیستیم و از نزول بلا و سختی نالانیم. همه ما به نوعی در اتفاقات و مسائلی كه در پی عدم امانتداری از نعمت های الهی پیش آمده مقصر هستیم؛ شاكر نبودن ما در زبان و عمل سبب شده تا در بسیاری مسائل جامعه دچار بحران شویم كه از جمله این مسائل می توانیم به بحران خشكسالی اشاره كنیم.

گذشتگان ما ضرب المثل ها و حكمت ها را در قالب جملاتی رسا و زیبا همراه با آموزه های الهی بیان كردند تا امروزه درسی برای بهبود زندگی فردی و اجتماعی ما شود و افسوس كه بیگانگان بر این حكمت ها آگاهی یافتند و عامل شدند و ما تنها شنیدیم و غافل شدیم.

امر به معروف و نهی از منكر كردن را نمی توان به تذكرهای تند و زننده تعبیر كرد. مسوولانه برخورد كردن در برابر هر مسوولیت و وظیفه ای كه قانون و شرع بر عهده ما می گذارد امر به معروف و نهی از منكر ما است. به یاد داشته باشیم، هر یك از ما به عنوان مرید و رهرو مولا می توانیم آغازگر مسئله امر به معروف و نهی از منكر باشیم. هر چند ممكن است بسیاری از موارد نهفته شده در امر به معروف و نهی از منكرها نیاز به زمانی طولانی برای به ثمر رسیدن، داشته باشد؛ اما از آن جائی كه هر هدف بلند و والایی نیاز به برداشتن گام نخست دارد، هر یك از ما می توانیم افتخار برداشتن گام اول را برای چنین امر و وظیفه ی مهمی داشته باشیم.

باز به یاد داشته باشیم در هیچ عصری از رسالت پیامبران اسراف جایز شمرده نشده است. در تعالیم دینی و آداب و رسوم ملی ما نیز آب دارای ارزش و حرمتی ویژه بوده است. سرزمین زیبای ما از دیرباز بستر تمدن، پیشرفت و دانش بوده است، اما امروزه دانش گذشتگان ما در سرزمین های دیگر ثمره بخشیده است و اسباب پیشرفت مردمانی دیگر شده است و این در حالی است كه عدم مسوولیت پذیری مردم ما، پیشرفت ها را در سرزمین ما تبدیل به پیشرفت ها كرده است. ان شاا…  به یاری مولای كریم بتوانیم در مقابل مسوولیت هایی كه در قبال خود و آیندگانمان داریم مسوولانه عمل كنیم. والسلام…