قناعت داشتن و قانع بودن، بخشش و گذشت

بسم ا… الرحمن الرحیم

مقصد و آرزوی همه ما جز وصل و قرب الهی نیست. قلب تك تك ما همانند یك دماسنج قادر است تا میزان و حرارت عشق وجودی ما را نشان دهد. استفاده از رمز سه یاعلی (ع) با قلبی مملو از صدق و صفا بهترین وسیله برای محك زدن میزان عشق الهی و سپردن های ماست. عاشق می تواند به وسیله دلش حرف بزند و چنان غرق در معاشقه شود كه گذر زمان را حس نكند. عشق بزرگ ترین نعمت الهی است و مهم تر این كه مبنا و اساس آفرینش عشق بوده است. خدا خود اولین عاشق و اولین معشوق است.

زمانی كه بنده ای دست به دعا می شود، خداوند خطاب به فرشتگان می فرماید دعای بنده ی من از روی نیاز است یا عشق بنابراین خداوند را باید تنها از روی عشق خواند تا خداوند نیز عاشقانه پاسخگوی ما باشد. رحمت خداوند به اندازه ای وسیع است كه خواسته ی رسولمان را در واپسین لحظات زندگی در این سرای فانی اجابت می كند و وعده ی شفاعت به امت آقا رسول ا… (ص) می دهد.

اگر انسان ها بر شأن و منزلتی كه فرشتگان الهی برای آنان قائلند، آگاه بودند، به راحتی وجود پاك و الهی خود را در مرداب گناه فرو نمی بردند و از جاده ی معرفت فاصله نمی گرفتند و كندروی نمی كردند. ان شاءا… كه با واسطه قرار دادن بزرگترین و برگزیده ترین عشق خدا، آقا امیرالمومنین (ع) ما نیز بر شأن و منزلتی كه خداوند برای ما قرار داده، آگاه باشیم و عاشقانه تر مسیر عاشقی را بپیماییم.

نازل شدن صد و بیست و چهار هزار پیامبر الهی و آفرینش همه هستی به خاطر وجود نازنین آقا امیرالمومنین (ع) بوده؛ حیات زمین و اتمام حجت الهی با آغاز امامت مولا امیرالمومنین (ع) صورت پذیرفت. باور كنیم كه نعمت حضور در هر عصر  پنجشنبه و ملاقات با دلیل خلقت آقا امیرالمومنین (ع)، عنایت، لطف و روزیِ وسیع خداست كه در اختیار ما قرار داده است. كَرَم و محبت خاندان رسول ا… (ص) غیر قابل وصف هست.

نیازی نیست دیگران شأن ما را بشناسند كافی است تا خودمان شأن و مرتبه ی انسانی خود را حفظ كرده و این امانت الهی را به صاحب آن باز گردانیم. از شأن و مقام خانم حضرت زهرا (س) همین بس كه زمانی كه فرشتگان و ملائك بر ابوالبشر حضرت آدم (ع) سجده كردند، ایشان پنج نور را مشاهده كردند و وقتی از حضرت جبرئیل (ع)  از این پنج نور سؤال فرمودند، حضرت جبرئیل (ع) عرض كردند نور اول پدر خانم حضرت زهرا (س) و ختم رُسُل، آقا رسول ا… (ص) و نور دوم همسفر (همسر) خانم حضرت زهرا (س) و پسر عَم و جانشین آقا رسول ا… (ص)، حضرت علی (ع) و نور سوم و چهارم دو فرزند خانم حضرت زهرا (س)، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و نور پنجم وجود بی نظیر خود خانم حضرت زهرا (س) است.

خانم حضرت زهرا (س) در كودكی مادر بزرگوارشان را از دست دادند و در طول عمر كوتاه خویش مشقت ها و سختی های فراوانی را متحمل شدند. دوران كودكی این بزرگ بانو همزمان با زندگی آقا رسول ا… (ص) و خانم عایشه بود. متأسفانه خانم عایشه علیرغم دارا بودن جذابیت، فن بیان عالی و در دست داشتن علم و فقه الهی، خانم حضرت زهرا (س) و آقا امیرالمومنین (ع) را مانع خویش می دیدند و نقش به سزایی نیز در مظلومیت این دو بزرگوار داشتند.

خانم حضرت زهرا (س) با كمترین امكانات موجود زندگی مشترك خویش را آغاز كردند و با وجود سنی پایین فرزندانی بزرگوار و عزیز را وارد عرصه ی جهان كردند. اگر امروز هر دل عاشق و شیدایی با شنیدن نام خانم فاطمه الزهرا (س)  و آقا امیرالمومنین (ع) می لرزد،‌ به دلیل همین سختی ها، مصیبت ها و عدم رفاه و آسایشی بود كه این بزرگواران داشتند؛ (علیرغم دو تكیه گاه عظیمی كه خانم داشتند) كه اگر چنین نبود، ماندگاری نیز نبود.

در مسیر سبز الهی، عاشقی و عرفانی، مسائل و حكمت هایی نهفته است كه زبان و كلام قادر به توضیح و توجیح آن نیست و سالك تنها به وسیله وسعت دادن قلب و عظمت وجود می تواند از آن ها آگاهی پیدا كند.

رمز عاشق شدن و عاشق ماندن بریدن از علایق دنیویی است. دقت كنیم مقصود از علایق، حرص و آز و طمعی است كه در انسان به وجود می آید و او را در بند و اسیر دنیا و امور دنیویی می كند، اگر نه همه ما جایز هستیم تا از نعماتی كه خداوند آفریده در جهت بهتر زیستن بهرمند شویم. بریدن از علایق دنیویی به نوعی دیگر همان قناعت پیشه كردن و قانع بودن است. قناعت تنها در خوردن و پوشیدن نیست. یك رهرو و عاشق باید در تمامی امور زندگی قانع باشد. افراد قانع نزد خداوند از حسابی ویژه برخوردارند. تجربه بارها و بارها ثابت كرده هرگاه انسان در رفاه بیشتری قرار می گیرد، سستی و تنبلی، معنویت او را تهدید می كند. همه ما به عنوان رهرو مولا باید تواضع و افتادگی عرفانی را در وجودمان نهادینه كنیم.

همان طور كه بارها گفتیم عشق دو سویه است و درست به هر میزانی كه به سوی عشق حركت كنیم عشق نیز به سوی ما خواهد آمد و اگر عاشق نباشیم بی تردید دلمان گواه آن خواهد بود. وقتی انسانی عاشق راه و مرامش است و در برابر موانع مادی و خواسته های دنیوی ایستادگی می كند و راه و مرام را بر هر چیز اولویت می دهد، ممكن نیست به نقطه ی وصل نرسد و جرقه­های عشق در درونش مبدل به شعله­های عاشقی نشود. مبادا بهانه ها ما را از مسیر عاشقی منحرف كند. شور و عشق ما غذای روح ماست. در جمع عاشقانه و عارفانه ما گاهی معجزات و اتفاقاتی رقم خورده و می خورد كه بر این پیامبران الهی به وجود نیامده است. به عمل هایمان بها دهیم و بدانیم كه زندگی با همه ی بودن ها و نبودن ها در حال گذر است و تنها چیزی كه می تواند ناجی ما باشد عشق است.

به لطف خدا روح بخشندگی در وجود تك تك اعضای خانواده معنوی ما وجود دارد. گذشت ها و بخشش ها در موقع مناسب ثمرات فراوانی را به انسان می رسانند. بخشش صرفاً‌ بخشیدن دارایی، اموال و پوشاك نیست. اگر در دل فردی را مورد بخشش قرار ندهیم بسیاری از گذشت ها و بخشش هایمان را از بین بردیم. وقتی شخصی را تنها به خاطر خود شخص می بخشیم، در واقع بخشش كردیم و این عمل در پرونده ی اعمالمان ثبت و ضبط خواهد شد، اما زمانی كه شخصی را تنها به خاطر خدا مورد بخشش قرار می دهیم از حساب و ثمره ای عظیم برخوردار می شویم. آن وقت است كه اگر بعد از عهدشكستن و توبه شكستن ها دوباره توبه كردیم، ‌خداوند نیز ما را به سبب بخششی كه به خاطر او انجام دادیم، می بخشد و توبه ما را می پذیرد.

دقت كنیم كه اولاً قلب و دلمان را با نبخشیدن ها تیره و تار نكنیم و ثانیاً‌ در حین عصبانیت با حلال نكردن ها برای خود بار منفی به وجود نیاوریم. اگر كسی از ما طلب بخشش و حلالیت كرد و ما او را حلال نكردیم، خداوند نیز از گناه و خطای ما گذشت نخواهد كرد. بخشش های ما در كنار حُب علی (ع) و آل علی (ع) می تواند ما را بی حساب از پل صراط عبور دهد. تلاش كنیم تا بخشش های ما زبانی و قلبی به خاطر خداوند باشد، آن وقت است كه در ازای یك بخشش، ده ها بخشش در پرونده اعمال ما ثبت می شود. ارمغان بخشش ها داشتن آرامش قلبی و داشتن پر پرواز برای پریدن و سیر و سلوك كردن، است. حركت سُماء كه برگرفته از عشق و شور مولاناست، كاملاً نشانه هایی از پریدن و پرواز و جدایی و بریدن از این دنیایی فانی است. بسیار بودند افرادی با آرزوها و آمال ها و امكانات فراوان كه هرگز به آرزوهای خویش دست نیافتند و بسیار بودند افرادی با فقدان امكانات كه به بزرگترین آرزوها دست یافتند.

وقتی مهر و مهربانی و گذشت را سرلوحه ی امورمان قرار دهیم، قطعاً می توانیم از راهنمایی ها و تابلوهای موجود در مسیر بندگی بهره بگیریم و به پیشرفت و ترقی برسیم. نبخشیدن ها و در دل كینه داشتن ها عامل اصلی درجا زدن های ماست. مراقب باشیم تا كدورت و ناراحتی موجود در دلمان سبب كندی حركت كاروان نباشد. وقتی مدعی رهروی می شویم و تمامی امورمان را رعایت می كنیم، باید بدانیم كه در ازای نبخشیدن هایمان مسئول هستیم.

چنان چه هر یك از ما به خاطر فرد وارد بر این راه و مرام شدیم در حقیقت به عملی بی ثمر دست زدیم. انتخاب شدن ما برای سالكی در این راه، به هیچ عنوان برگرفته از ظاهر، عوامل ظاهری و دنیوی ما نیست. تنها ملاك انتخاب برای عاشقی، عشق درونی هر یك از ما بوده و هست. در مسیر عاشقی، معنویت ارجحیت ماست.

از جمله اعمال پسندیده برای یك رهرو و عاشق هدیه كردن نماز به چهار فرشته مقرب الهی است. به طایفه و خانواده ای اقامه عاشقی كردیم كه تماماً از والا مقام ترین ها هستند كه در رأس آن ها مولای بر حق مومنان قرار دارد. در این خانواه عظیم و كریم هر یك از ما مورد حمایت خاص و وی‍ژه بزرگواران آسمانی قرار داریم. وجه تمایز ما با تمامی كسانی كه از عشق مولا (ع) دَم می زنند و نام او را بر زبان می آوردند، این است كه در این عشق ابتدا دل سپرده و رفته رفته سر می سپاریم، آن وقت است كه آماده بال گشودن و پرواز كردن می شویم. در پر كشیدن و پرواز كردن لذتی بی پایان نهفته است. در چنین حالتی است كه انسان بیش از پیش به فانی بودن جسم خود پی می برد و می تواند نظاره گر جسم خود باشد.

احترام بخشی از عشق و مسئولیت عاشقی ماست. مهر و مهربانی و گذشت ابتدا باید از درون ما سرچشمه بگیرد و سپس در ظاهر و رفتار ما نمایان شود. یادمان باشد مهر و محبت كردن با مظلوم نمایی و مورد ظلم و ترحم واقع شدن متفاوت است. آقا امیرالمومنین (ع) بیست و سه سال خانه نشین بودند اما هرگز اجازه ندادند تا به راه، دین و مسئولیتشان لطمه ای وارد شود. خانم حضرت زهرا (س) علیرغم همه ی بخشش ها و گذشت هایی كه داشتند، در مسئله باغ فدك به احقاق حق خویش همت گماردند و هرگز در برابر ظلمِ ظالم تسلیم نشدند.

رهروی مولا به دیگران ظلم نكرده و اجازه نمی دهد تا كسی به او ظلم كند. رهروی مولا با خشم تصمیم نمی گیرد. رهروی مولا همان گونه كه طالب فرصت است، به دیگران نیز فرصت می دهد. رهروی مولا مهربانی و محبت را در تمامی اعضا و جوارح خود نهادینه كرده و همیشه به عنوان سفیری مهربان، عامل به عمل، رفتار و گفتار می شود. لحن گفتاری در هر انسانی از جمله وسیله های مهم در انتقال مهربانی و یا خشم اوست. نگاه یك رهرو باید نگاهی توأم با محبت، بخشش و جذابیت باشد.

والسلام….

Check Also

قناعت و قانع بودن

بسم ا… الرحمن الرحیم ذكر یاعلی بهترین و والاترین عبادت است. شعارها را به شعور …