کنترل احساس و شناخت بیشتر در دل نوشته ها

بسم ا… الرحمن الرحیم

دل نوشته های ما محصول فوران احساسات نابی است كه از درونمان تراوش می كند و در قالب كلمات و جملات بیان می شود و خودمان و دیگران را تحت تأثیر قرار می دهد .

احساسات خوبند اما كافی نیستند . هدف جمع و رهروی كردن ما ، كسب معرفت و شناخت برای پیش رفتن است .

معرفت و شناخت بر احساسات، اولویت دارد و زمانی احساسات رنگ پایداری و جاودانگی به خود می گیرد كه توأم با شناخت باشد .

گاهی تكرار احساساتی كه در قالب تغییر اسامی صورت می گیرد ما را از حال و هوای یكرنگی، دانش پژوهی، بندگی و عاشقی حقیقی دور می كند .

زمان بالیدن به احساساتتمان زمانی است كه صاحب معرفت شده باشیم و اجازه ندهیم احساسات ما را در گردباد غرور و تكبر فرو ببرد .

وقتی به درستی درك می كنیم ، می شناسیم و براساس آنچه معرفت پیدا كرده ایم امتحان می دهیم و موفقیت كسب می كنیم ، آن وقت است كه می توانیم احساسات قشنگ و زیبای خودمان را جاری کرده و به زبان بیاوریم .

در مورد انتخابهایمان باید دقیق جستجوگر باشیم تا پیدا کرده و به نتیجه برسیم .

نام علی(ع) و آل علی(ع) همواره عشق ، محبت ، تمنا ، خواستن و وصف یار را در درونمان به بار می آورد و احساساتمان را بر می انگیزد . تراوش و جاری شدن احساساتمان معجزه بی نظیر نام علی (ع) است .

صفت بارز و زیبای “امیرالمومنین” صفتی است كه تنها شایسته ی مولاست و هیچ موصوفی در آسمان و زمین جز علی ابن ابیطالب (ع) شایسته ی آن نیست .

احساسات ما درونی است و زمانی این عشق به حد اعلای خود می رسد كه مورد قبول واقع شود .

كسب بالاترین شناخت و معرفت ، هدیه بزرگ علی(ع) و آل علی(ع) از حب و عشق ما نسبت به این بزرگواران است .

لبریز شدن عشق ، مجنون شدن و شیدا بودن از آنچه به منظور عشق می بینیم و می شناسیم لازم است و ویژگی عشق و عاشقی است .

برای كسب موفقیت در هر زمینه و هر نوع مدیریت مادی و معنوی ای لازم است تا اطلاعات كافی داشته باشیم .

وقتی خواهان این هستیم تا اعمال ، رفتار و گفتارمان را به عنوان یك مسلمان و یك شیعه مدیریت كنیم باید آگاهی كسب كنیم و برای انتخاب هایمان دقیق باشیم .

نداشتن اطلاعات و پژوهش كافی و برخوردهای متعصبانه در مسایل دینی و معنوی توسط كارشناسان دین ، عامل بزرگ ضربه خوردن دین و مظلوم ماندن واقعه ی عظیم و انكار ناپذیر غدیر شده است .

كلام نورانی وحی منور شده به آیاتی است كه بر حفظ شعائر دینی تأكید كرده و گاهی بر حفظ و عامل بودن به آن را بر ما واجب كرده است . گاهی اهمیت حفظ شعائر دینی به منزله ی اجرای گوشه ای از وظیفه ی خطیر رسالت و امامت است .

خانم حضرت زینب (س) و خانم حضرت ام البنین (س) بزرگترین و عامل ترین حافظان و مجریان بر حفظ شعار “كل یوم عاشورا كل عرض كربلا” بودند، شعاری كه در پی آن حقیقت محض امامت وصی و جانشین پیامبر، آقا امیرالمومنین(ع) و حقانیت ایشان بر چنین مقامی را زنده و جاوید می كند .

حالا كه در راه علی(ع) و آل علی(ع) قدم بر داشتیم و مدعی عاشقی هستیم ، باید آگاه باشیم و درونمان را از چنین شناخت و حقانیتی اغناء كنیم ، هر چند كه گاهی همین ابراز احساسات و به زیبایی نوشتن هاست كه بر دل می نشیند و درون انسان را منقلب می كند .

پاداش وصف و ثنای آقا امیرالمومنین(ع) و سلاله ی پاك ایشان با دستان مبارك خانم حضرت زهرا (س) بر قلب های ناچیز ما اهدا می شود .

جواب عشق الهی برای عاشقانی كه مسیر عشق را شناختند و عاشقانه قدم برداشتند، سریع و بلامانع می باشد . وقتی عزم شناخت و معرفت می كنیم معصومین خود بزرگترین حامی و یاور ما برای كسب این شناخت و معرفت می شوند .

اطمینان داشته باشیم عشق همیشه پاسخگوست اما عشقی كه محصول بندگی باشد و از هوی و هوس به دور باشد .

برای انتخابمان ، مسیرمان ، بندگی مان ارزش قائل باشیم و بر عارف بودنمان تلاش كنیم . رسول الله(ص) و آل رسول بهترین خریدار این عشق اند چرا كه خود بهترین مخلوق و بهترین نوع عشق اند .

حالا كه به لطف خدا روح و قلبمان سازگاری لازم برای حركت را پیدا كرده ، لازم است تا حتی برای چند روز و چند ساعت هم كه شده در كاروان نور قدم بگذاریم و خودمان را در كنار مولای عشق و دوستی ببینیم و رسم ادب ، بردباری ، نظم ، اطاعت و عشق را یاد بگیریم .

رسیدن به بهشت خدا آسان است اما برای عاشقی كردن و عاشق ماندن باید مسیر سخت عشق را طی كرد و یاد گرفت كه:

عاشق باید مهربان باشد .،عاشق باید سرشار از حُسن خلق باشد و عاشق باید تسلیم محض الهی باشد .

یادمان باشد حریم عشق و معشوق گاهی باید محفوظ بماند و بیان نگردد .

رقابت بر عشق معبود ، منطبق بر اصول دینی و معنوی، سازنده است و اسباب پویایی، رهروی و سالكی ماست . والسلام