شناخت و شناسایی

بسم ا…الرحمن الرحیم

تمامی کارها، تصمیمات و اهداف ما زمانی به موفقیت می رسند که در مسیر نظم و اصول صحیح خود پیش بروند. بارها گفتیم آفرینش و خلقت جهان هستی تماماً بر پایه نظم الهی صورت پذیرفته است و عدم حضور نظم در هر زمان و مکان سبب ایجاد هرج و مرج می شود . عدم موفقیت می تواند نتیجه برنامه و هدفی باشد که مبتنی بر نظم و برنامه نبوده است.

در اقتصاد، سیاست و فرهنگ جوامع، جامعه ای موفقیت بیشتری را از آن خود کرده است که بر اساس برنامه، نظم و اصول خاصی به توسعه و پیشرفت پرداخته باشد. در توسعه جوامع، بسیاری از جوامع علیرغم شرایط مساعد خود و به دلیل نداشتن برنامه و نظم لازم، توانایی توسعه یافتن را نداشتند. برای توسعه و پیشرفت تنها دارایی کافی نیست. کشورهایی هم چون آفریقا با وجود زیر ساخت های معدنی لازم و مورد نیاز دنیا، صاحب ثروتی سرشار از سوی خداوند بخشنده و مهربان اند و این در حالی است که استثمارگران با وجود برنامه ریزی به استخراج این معادن پرداخته و علاوه بر وارد کردن مسائل فرهنگی و مذهبی مدنظر خود و اِعمال بیگاری، به چندین برابر ارزش و بهای ابتدایی، مواد استخراجی را به مردمی که خود صاحب این نعمات خدادای هستند، عرضه می کنند.

وجود فرد فرد انسان ها خود مقیاسی کوچک از کشورهایی است که یا با وجود نظم و برنامه به پیشرفت می رسند و یا علیرغم داشته ها و توانایی ها و بدون حضور برنامه و نظم به استثمار می روند. همه ی ما می توانیم صاحب اهداف و نیت های بلند والا باشیم. چنین اهداف و نیاتی تنها با حضور برنامه و نظم خاص است که به بار می نشیند و شکوفا می شود. داشتن اطلاعات مهم ترین ستون برای اجرایی کردن مدیریت است. از جمله ستون های مهم و اساسی دیگر برای رها شدن و فرود مطمئن علاوه بر اطلاعات، ایجاد و شناسایی است.

 باور، اعتقاد و ایمان ماست که گفته ها، دستورات و فرامین پروردگار، حق و عین الیقین است و هر شک، تردید و سستی در این اعتقاد و باور، عین کفر و بی ایمانی است. در برخی از سوره های قرآن به روشنی راه رسیدن به موفقیت و رسیدن به اهداف مشخص شده است. وَ استَعینو الصَلاة وَ بالصَبر : همان راه روشن رسیدن به موفقیت است. قرآن از انسان می خواهد تا برای رسیدن به موفقیت از نماز و صبر یاری بطلبد. اینکه بسیاری از انسان ها علیرغم ثابت قدم بودن در نماز به موفقیت نمی رسند ریشه در شناسایی نکردن دارد.

اینکه شناسایی و شناخت از کجا آغاز می شود؟ شامل چه راه ها و مراحلی است؟ و چه مرحله ای می تواند زمینه ساز بهتری برای موفقیت ما باشد؟   جواب تنها در یک پاسخ خلاصه می شود و آن شناخت از خود است.

شناخت و شناسایی کمی با یکدیگر متفاوت اند. شناخت آگاهی داشتن نسبت به کلیات و شناسایی آگاهی داشتن نسبت به جزئیات است. به طور مثال، تمیز دادن اینکه دروغ ، افترا ، غیبت و … کاری است پسندیده یا ناپسند؟                       شناخت و تمیز دادن اینکه وجود هریک از ما به چه میزان پذیرا و عامل به این رفتار است، شناسایی محسوب می شود. اینکه پر خوری امری است ناپسند و مضر صرفاً شناخت ما از این مسئله است. اما اینکه پر خوری چه ضررهای جسمی و روحی به ما تحمیل می کند، شناسایی ما را نشان می دهد.

مورد بررسی قرار دادن دو فرد با جنسیت، گروه سنی، شرایط مذهبی و عبادی و با شرایط اقتصادی متفاوت به راحتی نشانگر تأثیر غیبت، افترا و عدم صبر در ظاهر و باطن این افراد هست. در این بررسی به وضوح می توان میزان عصبانیت، خشم، چین و چروک را در فردی که اعمالش رعایت می كند و فردی كه رعایت نمی كند ، مقایسه کرد.

شرایط اقتصادی نیز قادر نیست تا فردی را که به غیبت، تهمت و افترا می پردازد را تغییر بدهد و اگر به دنبال این بررسی و تفاوت ظاهری به درون و باطل این دو فرد نیز مراجعه کنیم، خواهیم دید فردی که آستانه صبر کمتری را دارد حتی با وجود امکانات مادی مناسب در رویارویی با سختی و مشکلات آسیب پذیری بیشتری را متحمل می شود. چنین فردی خوابی نا آرام و به دنبال این عدم آرامش درخواب، وجودی متلاطم و نا آرام دارد.

شناسایی یعنی آگاهی داشتن نسبت به مضرات و حَسنات موجود در اعمال و رفتار که ما سبب ساز آن ها هستیم.

وقتی اعمال ما شناسایی می شود یعنی تائیدیه می رسد. شناسایی کردن نماز شب یعنی تائید خداوند برای اذن گرفتن و صحبت کردن با خدای عزوجل. یعنی این که خداوند نماز شب را تبدیل به فرصت و ملاقات ارزنده برای بنده الهی می کند و از جایی که ملاقات ارزنده داشتن هر انسانی را خوشحال و مسرور می کند، چنین بنده ای نیز به خوشحالی و سرمستی می رسد.

مطلع بودن از ضرر و زیان ها، سود و منفعت هایی که از اطراف به ما می رسد، ما را موفق می کند. متأسفانه ما همیشه در برخود با اطرافیان به دلیل شناسایی نکردن، خواستار برداشت ها و یا برخوردهای دلخواه خود هستیم و به سبب همین عدم شناسایی ها توقع به بار می آوریم. قضاوت سریع و عجولانه ضریب بروز اشتباهات را بالا می برد. هر قضاوت سریع و عجولانه ای ریشه در کم صبری فرد مورد نظر دارد. شناسایی صبر وجودی و بالا بردن میزان صبر درونی، ما را از قضاوت های سریع و عجولانه نجات می دهد. بی عاری، تنبلی و بی خیال بودن، صبور بودن محسوب نمی شود. شناسایی درونی ثابت می کند که ما در کدام یک از موارد فوق به سر می بریم.

زندگی سرشار از کمینگاه هایی است که گرگی در لباس میش در آن کمین کرده تا بنده و سالک ا… را از مسیر الهی منحرف کند. شیطان عدو مبین، شیطان دشمن آشکار و آگاه انسان است. عدم شناخت ها و عدم شناسایی ها بهترین کمینگاه برای این دشمن آشکار انسانی است. در رویداد جنگ ها همیشه سپاهی پیروز است که مناطق و امکانات سپاه مقابل خویش را شناسایی کرده باشد. وقتی شناسایی می کنیم ضریب اعتماد و اطمینانمان بالا می رود.

صرف عشق داشتن به مولا و عاشق جلوه کردن، ما را عاشق نمی کند. شناسایی کردن عشق، معشوق و مرام عاشقی است که ما را به سر منزل مقصود می رساند. زمانی عشق نگه داشته می شود و محکم باقی می ماند که شناختی کامل از فرد مورد نظر داشته باشیم. میزان اختلاف بین خود و معشوقمان را بدانیم. میزان پذیرش مان را بسنجیم و بدانیم در درونمان چه چیزهایی باید تقویت و چه چیزهایی باید تضعیف و یا از بین برود. از خودمان بیگانه ایم، به نقاط ضعف و قوتمان مسلط نیستیم. همه ی ما از خودمان شناخت کلی داریم اما خودمان را شناسایی نکردیم، در واقع از جزئیات درونیمان بی خبر و نا آگاهیم و هنوز نقاط ضعف و قوتمان را در عرصه های بیرونی مدیریت نکردیم. عشق ما زمانی عشق حقیقی است که در تندباد حوادث و مشکلات قرار بگیرد و نلرزد. برای عاشق بودن درون ما باید شناسایی شود و مورد پذیرش قرار بگیرد، باید به درونمان برنامه و کد داده شود تا درست مدیریت شود و راهی راه باقی بماند.

در برخورد با اطرافیان خود دقت و صبر بیشتری داشته باشیم. مورد شناسایی قرار دادن فردی که مورد دلخواه ما نیست ممکن است برای ما از همان فرد سنگ صبور و راه گشایی عالی پدید آورد. برای کنترل عصبانیت و بهم ریختیگی ها، خود شکستن بهترین و پر ثمر ترین راه است. در مقابل تعریف ها و تمجیدها قرار گرفتن غرور هر انسانی را بیدار و هوشیار می کند. در چنین مواقعی انسانی پیروز و سربلند است که دریچه های غرور مخفی و آشکارش را به طور کامل بر روی شیطان و شیطانیان ببندد.

هیچ یک از ما اجازه نداریم تا از انسانی بیزار باشیم و او را مورد نفرت و انزجار قرار بدهیم. چرا که هر انسانی یکی از بهترین مخلوقات است، نفرت و انزجار از انسان ها اهانت و بیزاری جستن از مخلوق و آفرینش بی نظیر خداست. تنها زمانی می توانیم از فردی دوری کنیم و بیزاری بطلبیم که او طالب دوری جستن ما از خدا و مرام خدا باشد و زمانی که فرد به طور آشکار شرک ورزیدنش را به اثبات برساند.

زمان بندی و تقسیم بندی کنیم تا درونمان را راحت تر و سریع تر شناسایی کنیم. دستگاه های شناسایی موجود در اتومبیل ها و تمامی دستگاه های الکترونیکی ساخته دست بشری است که نیاز به شناسایی کردن را احساس کرد و با توجه به توانایی خدادادی خویش به اختراع چنین دستگاهی پرداخت. برای انسانی که توانایی ایجاد شناخت و شناسایی را در دنیای بیرونی خویش دارد حتماً توانایی نیز وجود دارد تا به شناخت و شناسایی درونی خویش نیز بپردازد. شناسایی، آرامش و اعتماد به نفس را در انسان به ارمغان می آورد. بشناسیم و شاکر باشیم که وعده ی خدا حق است.  والسلام…