بسم ا… الرحمن الرحیم
خداوند صمد و بی نیاز است و هیچ یک از دستورات و فرامین الهی صرف رفع نیاز خداوند صمد نیست . باور انسان باید بر این مبنا شکل بگیرد که آفریدگار ما ، بی نیاز مطلق است و تنها علاقه و رحمت فراوان خالق یکتاست که از انسان اشرف مخلوقات پدید آورد و همه چیز را برای گذر از زندگی مادی انسان فراهم کرده و مسیر به کمال رسیدن انسان را به نور وجودی انبیاء و اولیا و کلام الهی خویش مزین کرده تا هر کس خواستار رستگاری و سعادت است بر این مسیر هدایت گر حرکت کند و به آشیانه حقیقی خویش برگردد.
در دین خاتم النبیین نزول قرآن کریم بر قلب انسان ، پربار ترین ، پر حکمت ترین و قدرتمند ترین نعمت بر حفظ ساختار بشری و رسیدن به قرب ، کمال و رسیدن به اصل خویش است .
نازل شدن کلام وحی ، پیامبران ، ائمه و اولیاء الهی ، اوج محبت و نهایت رحمت برای نجات بشر است .
معبود و معشوق حقیقی ما که خود عاشق ترین است ، در برخی سوره های کلام الهی ، زمانی که در اوج خشم و غضب بر انسان هایی که در بند شیطان هستند و فراموش کردند که شیطان نَفسِ انسان بزرگ ترین دشمن آن هاست ، آنان را متوجه رحمت و عظمت خویش می کند ، چرا که خداوند بی نیاز است و انسان را از روی عشق و محبت خلق کرده و نه برای تجارت .
خداوند قادر است و توانای محض است و همه چیز در ید قدرت اوست .
سوره ی کافرون ضمانت نامه بنده هایی است که یأس و ناامیدی را کنار گذاشتند و دیوار بین خود و خدای خود را ویران کردند و به شناخت خویشتن خویش پرداختند.
خداوند در هر زمان و در هر زمینه ای انسان را متوجه قدرت و توانایی درونی اش کرده است .
بخوانید تا اجابت کنم شما را . اجابت خدا یعنی قادر بودن ، یعنی توانایی پیدا کردن بر انجام امری که در حیطه فرامین الهی و ظرفیت درونیمان باشد .
در حیطه ی فرامین الهی باشد تا از ایجاد ظلم و حق کشی ها به دور باشد و اندازه ی ظرفیتمان باشد تا ظرف ظرفیتمان پاسخگوی خواسته ها و خواهش های ما از خدا باشد .
ما باید ظرفیت بندگی پیدا کنیم تا شایسته و لایق نزول نعمت های بی دریغ خدا باشیم .
خداوند مهربان و عادل ، رسم عدالت بر پا کرده و نعمت اندیشه ، کلام الهی ، پیامبران ، ائمه و امامان را بر تمامی انسان ها در جهان عنایت کرده و همه ی آنها را در مسیر انسانیت هدایت کرده است .
فرمان خداوند قطعی و لازم الاجراست .، حلال ، حلال و حرام ، حرام است . اما خداوند حکیم دَرِ علم و علم اندوزی را گشوده و اجازه داده تا بشر بر ضرر و زیان های ناشی از حرام آگاهی کسب کند و یاد بگیرد که ضرر رساندن به جسم و روح عین آسیب رساندن به دیگران و قتل نَفس محسوب می شود .
سالیان سال است که مبلغین عزیز و عظیم دینمان به طُرق متفاوت بشر را متوجه زیان و آسیب پرخوری کرده اند و این در حالی است که پس از گذر 1400 سال ، هم اکنون بشر و علم بشری ، بر این ضرر و زیان ها آگاهی پیدا کردند و متوجه شدند که پرخوری عامل شیوع بیماریهای جسمی و روحی فراوان است .
خداوند در قرآن مجید با هر بنده ای براساس شعور ، توانایی و زبان او صحبت کرده و دامنه ی رحمتش را بر جهانیان چنان گسترده است که هیچ بنده و هیچ مخلوقی از روزی خداوند محروم و بی نصیب نیست .
مسولیت هایت که انسان را متمایز می کند و از انسانی عامی و چوپانی ساده ، پیامبری والامقام می سازد . پیامبری که مانند همه ی بشر است و هیچ یک از بشر مانند او امین نیست .
در نزد خداوند امانتداری جایگاه خاص و ویژه ای دارد و همین جایگاه است که محمد امین (ص) را برگزیده و مبعوث می کند .
لازمه ی بندگی کردن ، امانت داری است .
امانت داری شاخه های متفاوتی دارد و منحصر به مادیات و زندگی دنیوی نمی شود .
علم و دانشی که خداوند در سینه ی ما قرار می دهد ، در دست ما امانت است .
ایمان بر پیامبران ، ائمه و مسیر روشن آنان نیز امانتی است که در قلب ما گذاشته شده و ما مسولیم تا برای اجرای این امانت داری ، امر به معروف و نهی از منکر ی به دور از اکراه و اجبار کنیم . همان طور که پیامبر تنها مسولیت ارشاد خویش را به جا آوردند .
حالا که به لطف خدا ، رهرویی روزی وسیع زندگی ما شده و رنگ زندگی ما را خدایی کرده و ما را از حسادت و توقع دور کرده ، به جاست تا رسم امانت داری به جا بیاوریم و در راه ماندگان مسیر عاشقی را یاری برسانیم .
همه ی ما موظفیم تا در ازای نیکی و محبت دیگران شاکر و شکرگزار باشیم ، چرا که سپاس و تشکر از مخلوق خدا عین شکرگزاری در پیشگاه معبود یگانه است .
وقتی اندیشه و فکر ما توانایی و قدرت پیدا می کند و شکوفا می شود ، وقتی فرمول ، علم یا اندیشه ای جدید در فکر ما خطور می کند ، موظفیم تا راه امانت داری در پیش بگیریم و آن را در مسیر خدمت به خلق به کار ببندیم .
یادمان باشد ، یاد می گیریم تا یاد بدهیم .
انسان در هر زمینه ای می تواند عامل بی عمل باشد .
خدمت به خلق باید با نیت کمک به خلق خدا صورت بگیرد و برای یاری دهنده ، تفاوتی در رنگ پوست ، گویش ، زبان ، دین و مذهب وجود نداشته باشد .
گاهی خدا را می بینیم و بی تفاوت از کنارش عبور می کنیم و مجالی را برای خودنمایی شیطان فراهم می کنیم اما باز هم خدا بنده نوازی می کند و ما را مشمول رحمت و مغفرتش قرار می دهد و این در حالی است که ما گاهی بر بی تفاوتی ها گله و درونمان را سرشار از افکار منفی می کنیم .
خداوند با فضل و رحمتش برای حساب ما ، پس انداز می کند . حساب خدا ، پرسود ترین حساب هاست به ازای یک قدم ، ده قدم سود و برکت و نعمت .
الهی که به لطف همه ی نعمات و برکاتِ خدای یکتا ، در زیر سایه ی مولا ، روزهایی بهتر از دیروز را در مسیر بندگیمان سپری کنیم . والسلام .