اعتبارنامه الهی

بسم ا… الرحمن الرحیم

همان طور كه گفتیم در هر سطح، شرایط و زمان، انتخاب كردن مرحله ای سخت و حیاتی است. مرحله ای كه خود یكی از اركان شناخت محسوب می شود.

تجسم كردن و بررسی كردن دو فردی كه در یك منطقه به كاشت دو نوع گیاه با سرعت رشد و تقویت سازی متفاوت می پردازند. بهترین و بارزترین گواه بر تقویت ریشه ی درونی ما برای رشد و مقابله با سختی ها و مشكلاتی است كه در زندگی مادی و معنوی خویش به آن ها دچار می شویم.

 عجول بودن در رشد و خودنمایی می تواند مقاومت را از گیاهی مانند سرخس سلب كند؛ و تقویت كردن و عمق بخشیدن به ریشه می تواند از گیاهی مانند بلوط، گیاهی مقاوم و استوار در برابر حوادث و مشكلات پدید بیاورد. رشد و انتخاب در زندگی هر انسانی نیز به منزله رشد این دو نوع گیاه یا بسیار سریع و شكننده و یا بسیار كند و مقاوم است. انسانی كه به تقویت درون خویش می پردازد، هرچند با كندی رشد می كند، اما در مقابل مشكلات، سختی ها و امتحانات و حمله ی شیاطین مقاومت بیشتری نشان می دهد. درون محكم و استوار است كه می تواند بیرون و ظاهر محكم پدید بیاورد.

اما این كه چرا بسیاری از انسان ها علیرغم قرار گرفتن در مسیر صحیح بندگی و گفتن ها و شنیدن ها از عشق؛ و اجرایی كردن زیبا و كامل شعائر دینی، هم چنان در برابر مشكلات می لرزند و تاب تحمل كردن ندارند، ریشه در عمق نبخشیدن به داشته های درونی دارد. تقویت داشته های درونی در هر انسان همان تقویت ایمان و رسیدن به یقین است. یقین خود مراحلی دارد كه طی كردن تمامی مراحل انسان را به حق الیقین می رساند.

تقویت كردن ایمان و باور و پرداختن به درون و ساختن، انسان را به یقین می رساند و انسانی كه به مرحله یقین برسد، صاحب اعتبار الهی می شود. به كار بستن و تقویت كردن ایمان و طی كردن مراحل برای رسیدن به یقین ، انسان را به جایی می رساند كه خداوند خود پرونده اعتبار را بر او ارائه می كند. خداوند در كلام نورانی خویش اعلام داشته كه در یوم قیامت شفاعت بنده ای بر بندگان دیگر را می پذیرد. چنین وعده ای تنها به سبب اعتباری كه خداوند بر بنده و سالك خود عنایت می كند، ممكن است. فزونی پیدا كردن اعتبار می تواند تا جایی پیش برد كه بنده و سالك خدا هم ردیف و یا بالاتر از محبان اولیا الهی قرار بگیرد.

كمیل بن زیاد كه از یاران، محبان و دوست داران آقا امیرالمومنین (ع) بودند را عشق و اعتبار ناشی از این عشق كمیل كرد. عشقی كه به دلیل اجرای درستِ مسوولیتی كه در هر مرحله بر عهده ایشان بود، فزونی یافت. مالك اشتر كه شتربانی ساده بود را نیز اعتبار برگرفته از عشقش مالك اشتر كرد و در زمره ی نزدیكان و محبان خاندان رسول ا… قرار داد. سلمان فارسی كه امین آل رسول بود و محل مشورت با این بزرگان قرار می گرفت نیز صاحب اعتبار نامه ای از جنس عشق بود.

در تمام جهان و در تمامی كشورهای توسعه یافته كه از نظم و قانون برخوردارند، نمایندگانی از مردم در مجمع بزرگی به نام مجلس قرار می گیرند، نمایندگانی كه مردم به واسطه اعتباری كه كسب كردند،‌ انتخاب می كنند و در این میان فردی كه از اعتبار بالاتری برخوردار است مقام و منصبی فراتر در اختیار می گیرد.

صرف انتخاب شدن كافی نیست؛ اگر در مسیر عشق قرار گرفتیم و نماز به پا داشتیم و از دروغ و افترا و تهمت خودداری كردیم و حقی را از بین نبردیم و در مسیر رضایت الهی پیش رفتیم، اعتباری در حد خویش كسب كردیم. اعمال، رفتار و گفتار ما می تواند به گونه ای باشد كه ما را صاحب اعتباری موقت و یا اعتباری دائم و پایدار كند. اعتباری كه در پس گذر از مراحل دریافت می شود، اعتباری دائمی و پایدار است. خداوند هیچ بنده ای را از ابتدا صاحب اعتبارهای دائم نمی كند چرا كه دریافت هر اعتباری مستلزم عبور از گذرگاه هایی است كه در مسیر عاشقی وجود دارد.

عبادت به تنهایی اعتبار ایجاد نمی كند، شناسایی كردن درون، توانایی های درونی، امكانات و شرایط موجود است كه اعتبار می آفریند. عدم شناخت از درونیات، نقاط ضعف ها و قوت ها هر بنده ای را به اشتباه و عدم موفقیت می رساند؛ تا جایی كه یك قضاوت ساده وسیله سقوط بنده و عارفی را فراهم می كند كه سال ها در طلب رسیدن به عشق، به عبادت و ریاضت پرداخته است.

وقتی بنده ای مسیر عاشقی را چنان طی می كند كه صحبت ها و دعاهایش مورد نظر آقا امیرالمومنین قرار می گیرد و از این بهترین مخلوق الهی مقام  و درجه بندگی دریافت می كند. آن وقت است كه باید مسوولیت های بیشتری را شناسایی و عملی كند. همان طور كه كارنامه هر دانش آموز بهترین معرف او برای فرا گرفته هایش است. اعتبارنامه الهی در قالبی وسیع تر نیز معرف بندگان الهی برای انچه فرا گرفتند و به كار بستند، هست. جزا و سزای هر بنده ای مطابق با اعتبار نامه ای است كه كسب كرده است. وقتی اعتباری دریافت می كنیم در مقابل عمل نیك به همان میزان پاداش و در مقابل هر لغزش و اشتباه نیز به همان میزان عذاب می شویم. پذیرفته نیست تا بنده ای به اندازه اعتبارنامه خویش تشویق و به اندازه چندین مرحله پایین تر از اعتبار  خویش تنبیه بشود. توقع از هر فردی باید به میزان توانایی هایش باشد. اعمال، افكار و گفتار ما باید مطابق با اعتبارنامه ی ما تغییر كند و تعالی پیدا كند. لطف، كرم و اجر آقا امیرالمومنین (ع) نیز مطابق با اعتبارنامه هر فردی به او  اعطا می شود.

و افسوس و تأسف برای بنده ای است كه اعتبارنامه را دریافت كند و آن را از دست بدهد. از دست دادن اعتبار یعنی هم ردیف شدن با شیطان. بالاترین اعتبارنامه را ابلیس دریافت كرد كه از مقام جن به مقام فرشته مقرب رسیده بود و عدم اطاعت او را از عرش به فرش رساند و تا ابد از درگاه الهی دور كرد. در بسیاری موارد ما نیز به حكم انسان بودن، چنان ناشكری و نافرمانی ای انجام می دهیم كه خود اهانت مستقیم به ساحت مقدس الهی محسوب می شود.

به یاد داشته باشیم  مقایسه كردن خودمان با دیگر افراد خانواده ی معنوی اشتباه است و جایز نیست. سال هاست كه در غروب هر پنجشنبه برای رشد و تعالی درونمان قدم در مكتب خانه ی عشق می گذاریم و مدعی هستیم كه دستمان را گرفتند و سرمان را سپردیم و قلبمان را مملو از عشق كردیم تا بر عشقمان بیفزایم و به تقرب الهی برسیم و تربیت الهی پیدا كنیم؛ و این در حالی است كه گاهی چشم بر تفاوت ها و نظر كردن ها می دوزیم و دست به مقایسه می زنیم و توقع می كنیم .

اگر آمدیم تا اعتبارنامه الهی بگیریم نباید انرژی و عشق مان صرف حواشی كنیم. پرداختن به حواشی و مقایسه كردن ها، قضاوت های نا عادلانه به وجود می آورد و به دنبال این قضاوت ها خود آزاری و نهایتاً دیگر آزاری پدید می آید. یادمان نرود كه اگر رسیدگی و توجهی به كوچكتر از ما می شود، نیازی است كه فرد كوچكتر به سبب مقتضیات دوره و زمان خویش احتیاج دارد؛ و فراموش نكنیم كه ما نیز روزی كودكی بودیم كه این رسیدگی ها و توجهات ما را رشد داد و بزرگ كرد.

ریشه هایمان را گسترش بدهیم و به آنها عمق بیشتری ببخشیم تا موفقیت بیشتری حاصل كنیم. اما اگر ریش هایمان در عمق گرفتن به موانعی برخورد كردند كافیست تا به اعتبار نامه مان با عمق بیشتری نگاه كنیم و بسنجیم كه این عمق گرفتن مطابق با اعتبار نامه  است یا نه؟ گاهی عدم تطابق داشتن با اعتبار نامه و بوجود آمدن قضاوت ها، اعمال و نتیجه گیری های مغایر با سطح اعتبار نامه بهترین تلنگر برای باز گشت ما به پیش تر است. بازگشت به جائی كه اشتباه و لغزشمان را ببینیم و با شهامت در پیشگاه خداوند رفتار، لحن و گفتاری كه در حد شایستگی اعتبارنامه ما نبوده را اعتراف كنیم و بخواهیم تا این اشتباه بخشیده و رفع شود. آن وقت است كه نه تنها اعتبار نامه ی ما از دست نمی رود بلكه با اعتباری بیشتر به ما باز می گردد اگر در مكتب خانه الهی آمدیم تا جلب رضایت و جلب نظر بنده الهی را كنیم، بدانیم كه اشتباه بزرگی را مرتكب شدیم. رفتار و اعمال ما باید مورد رضایت الهی واقع شود.

پرداختن به خود و بالا بردن ضریب ایمان، باور و یقین، ریشه ی ما را عمق می دهد و تقویت می كند؛ ریشه ی عمق گرفته هم در تندباد و گردباد، نمی لرزد و از بین نمی رود. داشتن چنین ریشه ی درونی، اجازه نمی دهد تا یك حركت، حرف و كلمه ای ما را به هم بریزد جلب رضایت دیگران زمانی مهم و با ارزش است كه در راستای جلب رضایت از مولا و خدا باشد. باید سالكی و بندگی و عشق ورزی ما فقط و فقط در جهت رضایت الهی صورت بگیرد و اگر در این مسیر متحمل آسیب، دشواری و سختی شدیم باید برای دریافت اعتبار نامه الهی از آن عبور كنیم.

ما باید به جایی برسیم كه نبینیم در حالی كه دیدیم و نشنویم در حالی كه شنیدیم. عشق و دوست داشتن ما از مراد و همسفران ما نیز باید به خاطر خدا و مولای عشق باشد. به داشتن و نداشتن اعتبار نامه نزد خدا فكر كنیم و بدانیم برای گرفتن اعتبار نزد خدا نیاز به فرمول خاص و یكسان نیست.

هر فرد و هر بنده ای به سبب رفتار و یا رفتار ها و یا عمل و اعمالی نزد خداوند صاحب اعتبار می شود هر یك از ما از شهر ، دیار و فرهنگی متفاوت گرد هم آمدیم و خانواده معنوی مان را تشكیل دادیم. شكل گرفتن این خانواده زیر سایه مرادی به عظمت دریا یعنی مورد نظر قرار گرفتن، یعنی كسب اعتبار نامه با ضمانت مولای عشق و عاشقی. دریافت كردن اعتبار نامه یعنی تكیه دادن بر بزرگترین تكیه گاه عالم. برای كسی كه صاحب چنین تكیه گاه عظیمی است، نا آرامی ها و چه كنم ها، وجود ندارند.

تلاش كنیم تا روز به روز بر اعتبار این اعتبار نامه الهی بیفزاییم و فراموش نكنیم كه غفلت ما شاید از دست دادن همیشگی اعتبار نامه مان را به دنبال داشته باشد. اگر نام آقا امیر المومنین (ع) و خانم حضرت زهرا (س) شنیده شود و دلی بلرزد یعنی آن دل صاحب اعتبار نامه است و به عشق متصل است. اما اگر از عشق به طور واقعی بهره مند نمی شود به دلیل امكانات ضعیفی است كه آن دل دارد. امكانات و شرایط عاشقی زمانی مهیا می شود كه ما از ورود شیطان حسادت، نفرت، تهمت، كینه، قضاوت نادرست و منیت ها به دلمان جلوگیری كنیم. خاصیت شیطان فریفتگی حق و نیرنگ است، چه بسیار پیغمبران و عارفانی كه به دست فریبنده شیطان فریب خوردند و سقوط كردند.

به یاد داشته باشیم هرگاه كسی در ردیف راه و مرامی ما قرار گرفت، در آغوشمان جایش بدهیم و از گفتن برخی ناگفته ها خودداری كنیم. در برابر تظالم های درونی و بر گرفته از خشم و ناراحتی و عصبانیت به دامان الهی پناه ببریم و طوفان وجودمان را با یاد خدا و ذكر بی نظیر “یا علی” آرام كنیم.

عینك های بدبینی را به طور كامل از چشم هایمان دور كنیم چرا كه برای رهروی آقا امیر المومنین (ع)، اعتباری برای به كار بستن از این عینك نیست. تكلیف شرعی بر هر رهرویی،دوری جستن از بدبینی است. رهرو و سالك ا… باید مبتنی بر نظم الهی حركت كند، نظمی كه اجازه نمی دهد تا سالك و رهرو در بی نظمی تهمت، غیبت ، دروغ و امتداد بدبینی حركت كنند. اعتبار نامه هایمان را بسنجیم و بدانیم ما خانواده ایم نه رقیب یكدیگر .

والسلام ….