نفس مطمئنه و آداب سفر به درون

بسم الله الرحمن الرحیم

برای سفر کردن به درون و آنالیز کردن لازم نیست تا پرداختن به نقاط ضعف را نقطه‌ی آغازین سفرمان قرار دهیم. نقاط مثبت می توانند بهترین آغازگر در سفرهای معنوی باشند که ما هر هفته ملزم به انجام آن هستیم؛ اما گاهی نپرداختن به نقاط قوت و مثبت در انسان و تغییر ندادن و به روز نکردن آن ها نیز با توجه به شرایط زندگی، می تواند سخت ترین و بدترین ضربات را بر انسان وارد کند.  

گاهی اتفاقات بیرون و رفتارهای روزمره ی جامعه می تواند بهترین معلم برای حرکات و رفتار ما انسان ها باشد؛ و اینکه آیا طرز گفتار، رفتار و عملکردهایمان را به قدری به روز کردیم که آمادگی جوابگویی به محیط و رفتارهای محیطی را داشته باشیم؟

همان طور که علم هر روز با سبک جدید و پیشرفته تر در حال ارائه شدن است ما نیز باید اخلاقیات، رفتارها، علم، آگاهی و اطلاعاتمان را به روز کنیم. برای ما که ادعا می کنیم که دین ما برگزیده ترین و کامل ترین دین است و ادعای عاشقی بر بزرگ مردی را می کنیم که صاحب کامل ترین و بزرگ ترین علم، قدرت، مقام و مرتبه است، باید بتوانیم داشته هایمان را با علم روز و علم الهی منطبق کنیم. رهرویی که اراده می کند و با خودش صادق است، مطمئناً مورد حمایت الهی قرار می گیرد و راهنمایی می شود و راه ها برای

 او باز می شود.

ساده ترین اصول سفر کردن، جمع آوری وسیله و ابزارهایی است که در سفر مورد نیاز هر فردی است. جمع آوری وسیله های سفر می تواند براساس نیازهای روزمره ی ما و یا اهدافی باشد که ما برای سفر کردن در نظر گرفته ایم. گاهی ما تحت تأثیر بی برنامگی و بی نظمی، از برداشتن مورد نیازترین وسیله ی سفر غافل می شویم و سفر و زمان صرف شده برای سفرمان را از دست می دهیم.

رجوع کردن ما به مشق عشق زمانی پرثمرتر و مفیدتر خواهد بود که ما در پی موردی که انتخاب کردیم ابتدا به مطالعه و سپس برای رفع و یا تقویت آن به سفر به درونمان بپردازیم. اما سفر کردن های ما زمانی به طور کامل و صحیح انجام می پذیرد که اعتماد به نفس و به دنبال آن، نفس مطمئنه ‌ی خودمان را در این سفر اساس قرار داده و با خود همراه کنیم. انسان هایی که دارای نفس مطمئنه هستند در برخورد با بسیاری از لذات به خصوص لذت خوردن و آشامیدن بسیار آرام و مطمئن خواهند بود و از شتابزدگی و عجله پرهیز می کنند. نفس مطمئنه می تواند شالوده و اساس بندگی انسان ها را تغییر مسیر دهد و نداشتن آن می تواند انسان را دچار خسران، ضرر، زیان و گرفتاری کند.

گفتیم خداوند می بیند و می شنود، خدا حاضر و ناظر است، خداوند ارحم الراحمین است و خداوند بخشنده و کریم است. خداوند دوست دارد تا بنده اش را در حالی ببیند که بنده از رحمانیت پروردگارش مطمئن باشد. خداوند دوستدار بنده هایی است که از خداوند در حد خدایی او طلب می کنند. انسان های دارای نفس مطمئنه در نوع دعا کردن نیز بسیار متفاوت عمل می کنند.

اگر بنده های خداوند طاعت، عبادت، نذرها و دعاهای خود را به جای رفتارهای عادتی ، صرف دعاهایی وسیع تر کنند و از خداوند طالب معنویاتی وسیع باشند، دنیا و مادیات دنیایی خود را نیز تضمین خواهند کرد. چرا که خداوند هیچ گاه خواستار این نبود كه بنده هایش از نعمات دنیویی بهره مند نباشند. خدای مهربانی که قبل از خلقت انسان به فکر تغذیه، سلامت و تأمین نیازهای انسانی بوده، ممکن نیست كه نخواهد بنده‌هایش از نعمات و موهبت های او بهره ببرند.

انسان دارای نفس مطمئنه، شعله های حرص و طمع را در درونش خاموش می کند، چرا که می داند خدا رازق و روزی دهنده بر هر مخلوقی است. خداوند بر کوچکترین موجوداتی که خلق کرده نیز روزی دهنده است و قبل از به دنیا آمدن هر موجودی عهده دار تأمین روزی او شده است. بارها گفتیم، قضا و قدر هر انسانی با دعا كردن و خواستن و خواندن خداوند و مدنظرهای خداوند (ائمه معصومین و مقربین) قابل تغییر است. ما می توانیم از خداوند با نفسی مطمئن تغییرات رو به رشد، را در مسائل معنوی و دنیوی در خواست كنیم. نفس انسان می تواند به راحتی او را راهنمایی كند و برعكس نفس نامطمئن و نفس تسلیم شده در برابر دنیا و شیطان درون (نفس اماره) و شیطان بیرون (ابلیس) می تواند انسان را تا قعر ظلمت و تاریكی پیش ببرد .

نفس مطمئن به راحتی نمی ترسد و نمی هراسد. نفس مطمئن از حرص و طمع عبور كرده و سرشار از آرامش  و اطمینان است. انسان هایی كه مدام نگران و ناراحت اند و از استرس ها و اضطراب ها در امان نیستند از داشتن نفس مطمئن محرومند .

یادمان باشد، روزی صرفاً پول و مواد غذایی نیست، گاهی روزی ما در یاد گرفتن یك جمله و یا یك فرمول برای حل مسئله ای است. گاهی روزی ما در یاد گرفتن تعمیر و ساخت یه قطعه فنی، و گاهی در جنگیدن با شیطان در برخواستن از خواب و ادای به موقع نماز صبح است. آرامش و رضایت نشأت گرفته از غالب شدن بر شیطان در هر صبحدم، حس زیبایی برای یك روز انسان به ارمغان می آورد، روزی كه در آن انسان دارای فكر و مغزی بازتر، دستی گشاده تر و دلی فاقد نگرانی است.

بسیاری از شكست ها و ناملایمات انسان ها، از ابراز نگرانی هاست. هیچ گاه و در هیچ زمانی نبوده كه انسانی از فرط گرسنگی، طعم مرگ را چشیده باشد و در هیچ زمانی نبوده كه انسانی غنی و ثروتمند، از مرگ در امان باشد. حیات و ممات همه ی انسان ها به دست پروردگار یكتاست.خداوند از انسان می خواهد تا با حركت و پویایی خود مسیر کمال را طی كند. تمامی سخنان و احادیث پیامبران، ائمه و بزرگان، همگی مبنی بر حركت و گریز از تكرار برای رسیدن به پیشرفت و ترقی است.  وقتی انسان پشتوانه ی محكمی داشته باشد، قوت قلبی محكم نیز خواهد داشت و زمانی كه این پشتوانه و حامی، مولای خوبان، آقاامیرالمومنین(ع) و والاتر از آن خداوند كریم باشد، قدرتی بی نظیر و قوت قلبی بی مانند بر انسان عرضه می شود.

تمامی انسان های جانی، جنایت كار، مجرم و قاتل فاقد نفس مطمئنه هستند. انسان های دارای نفس مطمئنه ‌در وصل و اتصال با پروردگار و آفریدگار خود هستند. چنین اتصالی هیچ گاه اجازه نخواهد داد تا انسان از فرامین الهی سرپیچی كند و خود را با جرم و جنایت و گناه آلوده كند. خداوند مهربان در ایام و در حرم امن الهی اجازه آزار و اذیت به موری را هم به انسان نمی دهد و برای ذبح حیواناتی که تأمین کننده ی نیاز غذایی انسان‌ها هستند شروطی را قرار می دهد.

انسانی که تحت تربیت فرامین الهی قرار می گیرد، انسانی از جنس علی (ع) می شود که حتی بر دشمن خویش از پشت خنجر نمی زند و در شرایط نابرابر دست به هلاکت دشمن خویش نمی زند. تربیت شده ی مکتب الهی هیچ گاه به کسی حمله نمی کند اما تکلیفی بس سنگین در دفاع کردن برعهده دارد. خداوند هیچ انسانی را به دلیل عدم حمله مورد بازخواست قرار نمی دهد اما اگر در برابر حمله، دفاع صورت نگیرد، مورد مواخذه خواهیم قرار خواهیم گرفت. دفاع کردن از حد و حدود، دین، اعتقادات، ناموس و حفظ حیات از جمله دفاع هایی است که خداوند انسان ها را موظف بر انجام آن کرده است.

کسی که تحت تأثیر آموزه های پروردگار، امامان، انبیاء و اولیای الهی و کتب الهی تربیت می شود و مطمئن است که خداوند حافظ، ناظر و روزی دهنده ی اوست، دست به جرم و جنایت و گناه نمی زند.  هر انسانی که دارای نفس مطمئنه است باید درصدد رشد و ترقی آن به تلاش بپردازد. صرف معتقد بودن بر اینکه وعده های خداوند حق است و قابل تحقق، کافی نیست. انسانِ دارای نفس مطمئنه در کنار اعتقاد بر رازق بودن خداوند از تلاش و پویایی برای کسب روزیِ وسیع تر دریغ نمی کند. بدست آوردن ضریب نفس مطمئنه که در هر یک از ما وجود دارد، می تواند ما را در تقویت نقاط مثبت و یا رفع نقاط ضعف کمک کند.

در پرداختن به شناخت از خود چنانچه به عاداتی برخورد کردیم باید آن عادات را مورد بررسی قرار دهیم. برخی از عادات در درون ما هستند که برای مدتی خاموش اند اما اگر در برخورد با جرقه ای قرار بگیرند، مجدداً روشن
می شوند و شروع به فعالیت می کنند. در چنین مواقعی است که می توانیم بفهمیم که کدام یک از عاداتمان را توانستیم به طور کامل ترک و کدام یک را به طور ناقص ترک كرده ایم. عادت خشم و از کوره در رفتن و عادت فحش و ناسزا گفتن در برابر هر پیشامدی از جمله عاداتی است که بسیاری انسان ها دارا هستند. زمانی می توانیم مطمئن باشیم که عادات نادرستمان را به طور کامل ترک کرده ایم که پس از مدتی كه خود را تحت تربیت قرار دادیم ، به طور ناخودآگاه توان کنترل بر عاداتمان را کسب کرده باشیم. عادت غیبت، تهمت، بُهتان، قضاوت و …. را نیز زمانی می توان مورد سنجش و محک قرار داد که در مجلس و یا جمعی از افراد با افکار متفاوت و گاهاً مخالف قرار بگیریم و بر نفس و زبانمان حاکم باشیم.

انسان باید بداند برای حل مسایل خود و برنامه ریزی برای رسیدن به بندگی خاص خدا باید از كجا و چگونه شروع كند .  

مهم ترین ثمره ی داشتن نفس مطمئنه در اعتماد به نفسی است که انسان بدست می آورد و انسان دارای اعتماد به نفس بالا، تحت هیچ شرایطی نمی لرزد و فرو نمی ریزد و آرامش خویش را از دست نمی دهد. والسلام….