شناخت توانمندی ها

بسم ا… الرحمن الرحیم

قدرت هایی که در رهروان ائمه و معصومین وجود دارد، قدرت ها و استعدادهایی بی نظیر و وسیع است که متأسفانه در بسیاری موارد نهفته باقی می ماند و به خاطر درست قرار نگرفتن در مسیر، اکثر این استعدادها و توانمندی ها در وجود این افراد بایگانی شده و به صورت یک غده در وجود فرد تا پایان زندگی دنیوی در این جهان باقی می ماند؛ و این در حالی است که بسیاری از این توانمندی ها و صفات پسندیده که از خداوند به انسان ها عطا شده است بی اثر خواهد ماند و در دستان شیطان قرار می گیرد و انسان را از خداشناسی، بندگی و اطاعت امر کردن از اولی الامر دور نگه می دارد و یا باعث می شود تا انسان در جهت عکس فرمان الهی عمل کند.

هر انسانی مسوول است و این مسوولیت را ابتدا در مقابل خودش دارد. حفظ و نگهداری اعضا و جوارح که امانت خداوند در دست انسان است از اولین وظایف و مسوولیت های هر شخص محسوب می شود. چرا که سلامت شرط حرکت در راه رضای الهی است. ولی متأسفانه بسیاری از توانمندی های انسان در دستان شیطان مدیریت می شود و بدین گونه انسان تحت تسلط و سلطه شیطان قرار می گیرد؛ اما این که چطور و چگونه می توان هر مسوولیتی را به طور صحیح و کامل به انجام رساند و در مباحثی که در مشق عشق مورد بررسی قرار دادیم، بیان کردیم. به بسیاری از این راهکارها پرداختیم، کنترل خشم از جمله این راهکارها بود.

از جمله دلایلی که ما انسان ها را در مسئله امر به معرف و حفظ و اجرای شعائر دینی دچار مشکل می کند، عدم قابلیت، عدم ممارست و تمرین  در برخوردن با موانع و مخالفت ها است. اکثر بحث ها و گفتگوهای دینی و مذهبی که در بین انسان ها صورت می پذیرد نهایتاً به جدال و ناراحتی ختم می شود و  افراد در مقابل اولین اهانت به پرخاشگری می پردازند و این در حالی است که ما به عنوان شیعه و رهروی خانم حضرت زینب (س) باید توانایی به جا صحبت کردن و درست اداره کردن امور و گفتگو ها را در دست بگیریم. بزرگترین افتخار ما شیعیان، بانویی است که در اوج بلا و مصیبت، شجاعانه و دلاورانه و فهیم عمل می کنند. بسیار مهم است که انسان قادر باشد در روزهای سخت درست تصمیم بگیرد و درست راه را تشخیص دهد.

خداوند این توانایی را در وجود همه انسان ها قرار داده فقط کافی است از خداوند بخواهیم و طلب کنیم. خداوند وعده کره که هر کس او را بخواند، او می شنود و اجابت می کند. متأسفانه خواندن و صدا کردن های ما انسان ها منحصر و محدود در زمان هایی است که دچار مشكل مالی و مادی هستیم.

در رعایت مسائل دینی و رسالتی که این مسائل به عهده هر انسانی قرار می دهد، باید هدف الهی در نظر گرفته شود.

اکثر بازمانده ها پس از واقعه عاشورا زن و کودکانی بودند که با توجه به شرایط خاص زمانی و مکانی توان اندکی برای ادامه راه داشتند، اما محکم و استوار حرکت کردند و حماسه عاشورا را به تکامل رساندند و این ثبت شد که می توان ناممكن را به ممكن تبدیل کرد، فقط کافی است درست فکر کرد و هدفِ خدایی داشت. اگر خانم زینب (س) در صدد نشان دادن خود بر می آمدند و به منیت های خود می پرداختند، طبیعتاً مورد لرزش، توهین و تحقیر قرار می گرفتند و در تاریخ بشریت، نام و چهره مطهرشان همانند دیگران محو و نابود می شد. اما چون حرکت، حرکت خدایی است و نیت و هدف در جهت کسب رضای الهی است غل و زنجیر تبدیل به بهترین تبلیغ و بهترین کتاب رسالت می شود.

صبر، تحمل، ایمان به واقعیت ها، به قدرت، به یاری و کمک خداوند این قدرت و توانایی را به عزیزان بازمانده در کاروان آقا امام حسین (ع) می دهد که این بزرگواران در مقابل این قدرت پوچ ظاهری عبیدا… ایستادگی کنند. خانم حضرت زینب (س) به تمامی بشر، از کودک، زن و مرد ثابت می کنند که می توان مسوول بود و مسوولیت را در اوج خود اجرایی کرد. تنها باید منیت ها را کنار گذاشت و به عنوان بنده و برای رضای خدا پا به عرصه مسوولیت ها گذاشت.

متأسفانه ابراز عشق حقیقی کردن به این بزرگواران و بیان کلامات زیبای برگرفته شده از کلام الهی و سیره ی ائمه در دنیای ارتباطی، تکنولوژی و مجازی امروزه بسیار سخت خواهد بود. در چنین مسئله ای به کار بستن درصدی از شجاعت این بزرگواران برای بیان حق و حقیقت می تواند باعث برقراری جایگاه شیعه در راستای علم بشری و تکنولوژی های نوین باشد.

از آن جائی که پیشرفت علم بشری فراگیر شده و همه انسان ها را به خود مشغول کرده، می توان نشان داد درس شیعه، درس عشق، مهر و محبت است و درس بخشش، درس اسیر نشدن در مادیات و تجمع نکردن ثروت، درس هم نوعی و همدردی با انسان ها است؛ چرا که شیعه نمی تواند سیر باشد در حالی که هم نوعش در گرسنگی به سر می برد؛ درس شیعه، درس حرکت به سمت انسانیت است، درس بی تفاوت نبودن در مقابل ایتام، درس دوری کردن از غرور و منیت ها است؛ شیعه یعنی حرکت به سوی کمال و رسیدن به قرب الهی. گاهی می توان در نقل قول ها به راحتی به بیان این درس ها پرداخت.

از جمله مسوولیت های مهمی که به واسطه پیشرفت علم و تکنولوژی بر عهده هر یک از ما بندگان خدا قرار می گیرد، بسط و گسترش دادن مشق عشق با راهکارهای درست و صحیح در وادی علم روز بشری و تنها به نیت کسب رضای الهی است. ثمره این گونه بیانات به کمک علم بشر، معرفی درست و صحیح دین مبین اسلام و جایگاه شیعه در این دین است . و رسالت دین ما را پیامبری بر عهده داشت که آزار رساندن به موری را در حرم امن الهی گناه کبیره اعلام می کند. در دین ما جایی برای کشتن انسان ها وجود ندارد. در دین ما حیوانات نیز صاحب حق و حقوق مشخص هستند و این در مورد انسان و جایگاه انسان ها فراتر و مهم تر خواهد بود.

متأسفانه تنها تبلیغ دین ما در خواندن نمازهای بسیار و یا قرائت آیات، به کرار و به میزان فراوان خلاصه می شود که خود مستلزم داشتن توانی وسیع برای انجام چنین مستحباتی است و این در حالی است که هر فرد و هر انسانی برای گذران زندگی خویش نیاز به معاش و نیاز به پوشاک و… دارد. این گونه تبلیغات، تبلیغاتی شیطانی برای گریز انسان ها از دین است. رفتار و سیره هیچ یک از پیامبران به چنین طریقی نبوده و هیچ یک از بزرگان دین، انسان ها را این چنین به دینداری دعوت نکردند.

درد بزرگِ به سخره گرفتن و یا شجاعت به خرج ندادن برای بیان حقیقت ها و واقعیت های اسلام، نیاز به درمانی بزرگ دارد. ما به عنوان شیعه آقا امیرالمومنین (ع) نباید اجازه به سخره گرفتن دین و بزرگان دینمان را به دیگران دهیم. متأسفانه امروزه بسیارند افرادی که ظالمانه تر و ستمگرانه تر از آل امیه ها عمل می کنند و نان دیگران را به سبب ایمان درونی فرد قطع می کنند و او را از حق خود محروم می کنند. بهترین درمان برای درد بزرگ جامعه امروز که در بی دینی و یا دین گریزی سیر می کند، معرفی اسلام و نشان دادن خط سیر صعودی ما در زمانی است که در این مسیر واقع شده ایم و درونِ بیمار و ضعیف خودمان را با همسو شدن با ائمه و معصومین به سمت پیروزی و توانمندی ها پیش بردیم. فراموش نکنیم که هر یک از ما سوگلی خدایی هستیم که علاوه بر استعداد ها و توانایی ها، اختیاراتی فراوان را به ما اِعطا کرده است.

تبلیغ اعتقادات درست خود را نباید با بیان کردن اسرار و آنچه در اَذهان مردم نمی گنجد انجام دهیم. بهترین تبلیغ برای آشنایی دیگران با تفكرات و اعتقادات دینی مان، تغییراتی است که هر یک از ما به درستی در مسیر بندگی خدا طی كرده ایم. تغییرات ما باید به گونه ای باشد که دیگران به خصوص خانواده کاملاً پیشرفت علمی، فکری و عملی ما را حس کنند.

نماز، معاشقه با خدا است. نماز یک رهرو باید عاشقانه و عارفانه باشد. نماز فرصت دادن خداوند به بنده برای ابراز عاشقی است، نه فرصت برای ابراز منیت ها، مسلماً در نماز هر عاشقی، عشق، محبت، ناز کشیدن ها و ناز خریدن ها از ثمرات جذْبه معشوق است که جاری و ساری است. گاهی باید برای نشان دادن این 
عشق بازی ها، صحنه ی عمل را گسترده تر کرد تا افراد بیشتری شاهد بر این عاشقی کردن ها باشند و این عاشقی کردن ها باید تا ابراز مهر و محبت و مهربانی به پیشگاه انسان های دیگر نیز ادامه یابد تا مشخص شود فردی که راه عشق و عاشقی را در پیش گرفته انسانی همواره مهربان و فهیم است.  گاهی رفتارهای درست ما می تواند باعث ایجاد سؤال در ذهن دیگران شود و پاسخ های آن سوالات، می تواند بهترین تبلیغ برای راه معنویت باشد.

گذشت، بخشش، مهربانی کردن، همراه بودن، منیت را کنار گذاشتن از جمله اعمالی است که دیگران را دعوت به دین زیبای ما می کند. دین گریز بودن در بین افراد جامعه به قدری توسعه یافته که شاید چنین اعمالی از ما نتواند ایجاد معجزه و تغییر در این روند کند اما این تلاش ها برای بازگشت انسان ها به دین می تواند آخرت هر یک از ما را تضمین کند. هر یک از ما به عنوان رهروی آقا امیرالمومنین (ع) باید تلاش کنیم تا آقا و مولای خودمان را به دیگران بشناسانیم.

تغییرات را در خودمان ایجاد کنیم تا بدین طریق مشغله های معنوی ما توسعه پیدا کند و جا و فرصتی برای پرداختن به گِله و گِله مندی های بی اساس نباشد. ما در مقابل آنچه فرا می گیریم و در مقابل مولایمان مسوول هستیم. گاهی اوقات خود ما نیز همپای شیطان و كافران قرار می گیریم و در معرفی دین و امامِ زمانِ خویش از خشن ترین راه و چهره وارد می شویم. برای تفهیم دیگران در اسرار عاشقانه ای که به عشاق اهدا می شود تنها می توانیم از زبان عمل وارد شویم و با تغییرات و اعمال نیک و پسندیده و بجا، عشق و تغییرات حاصل از عاشقی را به دیگران نشان دهیم. متعصب وار برخورد کردن ممکن است کانون برخی از خانواده ها را نیز به سمت دشمنی و ایجاد ناراحتی پیش ببرد. مقایسه کردن و تعصب نشان دادن، دیگران را وادار به عکس العمل نامناسب می کند.

همه ما سرشار از استعدادها و توانایی های نهفته ای بودیم که قرار گرفتنمان در مسیر منور الهی آن ها را بالفعل کرد و به شکوفایی و ثمر رساند. می توانیم از همین استعدادها و نبوغ در جهت سؤال ایجاد کردن و به اشتراک گذاشتن آموخته هایمان استفاده کنیم. بدین طریق در دنیای مجازی به احیاء دین پر از محبتمان بپردازیم. والسلام…