عشق

بسم ا… الرحمن الرحیم

رسالت آقا رسول ا… (ص) شامل درس هایی بود که نوع نگاه به دین، عبادت، بندگی در زندگانی معصومین خصوصاً از زمان شروع امامت آقا امیرالمومنین (ع) تا ولایت و امامت حضرت حجت (ع) در آن تفسیری عملی داشت. زندگانی ائمه معصومین عصاره و چکیده رسالت صد و بیست و چهار هزار پیامبر و تمامی کتب الهی بود که در زمان آقا امیرالمومنین (ع) به شکل عملی و در تفسیر و توضیح نهج البلاغه به تصویر کشیده شد.

تفسیر جامع تر و کامل تر همه این درس ها در واقعه عاشورا به نمایش گذاشته شده است. درک قرآن و پرداختن به دروس عاشورا یعنی عمل به دستورات خدا که شامل توحید، امامت، معاد و … است. خاندان آقا رسول ا… (ص) هر جایی که لازم دیدند با جان و با خون خود کتاب انسانیت را نگاشتند و تقدیم انسان هایی کردند که ایمان آورده اند. هیچ سختی در درک این مسائل نیست و این ما هستیم که گاهاً مسائل را برای خود سخت می کنیم.

خداوند دوست دارد تا بندگان به زبان خویش با خدا سخن بگویند ناز کنند و ناز بخرند. هدف خلقت مگر چیزی جزء عشق است. آفرینش آقا امیرالمومنین (ع) تماماً بر پایه و مبنای عشق بود و از آن سو آقا امیر المومنین (ع) نیز براساس همین عشق و مهر بود که به خدا عشق می ورزید. حضرت علی (ع) در اصل بندگی و عبادتش به جهت خلق عشق بود. همه انسان ها هم چون حضرت زینب (س)، آقا ابالفضل (ع)، خانم ام البنین (س) که عشق آفریدند می توانند خالق عشق باشند.

متأسفانه بسیاری از ما همواره در انتظار عشق هستیم و می خواهیم تا از دیگری عشق دریافت کنیم. مهم ترین بخش در دینداری و اجرای دستورات دین، آفرینش عشق است. رهرو بودن زمانی به ثمر می رسد که عشق را به وجود بیاوریم. یکی از نشانه های عشق، عدم متزلزل بودن در ایمان و باور است. عاشق و رهرو مولا هرگز به بن بست نمی خورد و به اصطلاح عامیانه چنانچه از در بیرون رانده شد از پنجره بر می گردد. عاشقان و رهروان زمان حیات ائمه نیز همین گونه بودند. آقا باب الحوائج (ع) صرفاً به خاطر این که پسر آقا امیرالمومنین (ع) بودند، در زمره یاران قرار نداشتند. ایشان اسوه و آفریننده ادب، مهر بودند. ثمره عشق، انسان زیستن و انسان از دنیا رفتن است. عاشق، در واقع از بهترین خصوصیاتی که خداوند انسان ها را به آن سفارش کرده برخوردار می شود و در خود نهادینه می کند و مبدل به اسوه و الگو می شود.

از بدو رحلت حضرت رسول (ص) بسیاری از مسائل الهی مورد حمله افراد قرار گرفت اما آنچه دین، عشق و انسانیت را ماندگار کرد، نوع نگاه و دیدگاهی بود که از آن عشق خلق شد. در لشکر معاویه و یزید، بسیاری بودند که به لحاظ علم و دانش از درجات بالای علمی و سیاسی برخوردار بودند اما علم و بینشی عاری از عشق. به همین سبب بود که علی رغم دانش شان، اثری از نامشان نیست و بالعکس نام ائمه که بالاترین جذبه ها را داراست و جاودانگی را برایشان به ارمغان آورده محصول آفرینش همین عشق است. ان شاء ا… سعادت خلق چنین عشقی روزی هر یک از ما نیز شود. والسلام ….