بسم ا… الرحمن الرحیم
زیارت آقا امام حسین (ع) در هر زمانی، حتی در روز عرفه و در زیارت خانه خدا نیز افضل اعمال شمرده می شود. آقا امام حسین (ع) اعمال و مناسك حج را با قربانی كردن خود و یارانشان در صحرای نینوا به اتمام می رسانند و با گذشت از همه لذت های زندگی، دین اسلام را نجات می دهند. جدا از هر تعصبی، اهل سنت باید بدانند كه حركت آقا ابا عبدا… (ع)، نه تنها شیعه بلكه همه دین اسلام را نجات دادند و رونق بخشیدند. در چنین ایامی چنگ زدن به دامن این بزرگوار می تواند راه گشایی و سبكبالی را برای ما به ارمغان بیاورد.
روز عرفه بهترین فرصت برای طلب غفران كردن از خداوند مهربان است. روزی كه خلوص داشتن در هر عملی از اعمال این روز می تواند محو كننده ی گناهان باشد. فرصت ها را غنیمت شماریم و به یاد داشته باشیم كه هر غنیمت شمردنی عنایت و توفیقی است كه خداوند به بنده عطا كرده است. نوسان ها و فراز و نشیب های زندگی شامل حال همه انسان ها می شود و این گونه نیست كه فكر كنیم هر اتفاقی و هر خطری از آنِ دیگران است.
زندگی یك فرصت ناب الهی است، فرصتی كه به سبب گذر زمان، رو به اتمام است. در این فرصت بهترین و شایسته ترین عمل، احترام و عزت نهادن به مقام پدر و مادر است. مبادا باشیم از دسته فرزندانی كه كوله باری از عبادات و اعمال نیك را به عاق والدینی از دست دهیم. احادیث فراوانی در زمینه احترام نهادن به شأن و منزلت پدر و مادر وجود دارد. احادیثی كه ثابت می كنند كه حرمت نهادن به والدین چطور فرزندان را در والاترین درجات و مقامات معنوی و دنیوی قرار می دهد. وظیفه فرزندی و رعایت كردن حق والدین حتی پس از مرگ پدر و مادر نیز از عهده فرزند خارج نمی شود و هر فرزندی موظف است كه علاوه بر زمان حیات، در زمان ممات والدین خویش نیز بر وظایف متهد و پایبند باشد. یاد كردن از اموات و دعا كردن و طلب مغفرت كردن برای در گذشتگان، رحمت خداوند را برای انسان به ارمغان می آورد.
از جمله مسائلی كه در كنار رحمت، بخشندگی خداوند در قرآن ذكر شده است، خشم الهی برای بندگان ناشكر، ناسپاس و طغیان گر است؛ و وای بر انسانی كه مورد خشم و غضب خداوند قرار می گیرد. در دین مبین اسلام، توصیه های اكیدی بر فرو بردن خشم و تصمیم نگرفتن در حین عصبانیت وجود دارد. فرو بردن خشم علاوه بر حفظ سلامت جسم و جان و متزلزل نشدن، به وجود آورنده صبر در انسان است. ممكن نیست از نعمت صبر برخوردار نبود و توانست خشم خویش را كنترل كرد.
عرفه از ریشه عرفانی برخواسته و به معنی شناخت و آشنایی یافتن است. تأمل كردن در فرازهای عمیق دعای عرفه نشان می دهد كه در هر مقام و جایگاهی، دست نیاز تنها باید به سوی خدای بی نیاز بلند شود و باید شیعه و پیرو آقا اباعبدا… (ع) از هر گونه خشم و تصمیم گیری در حین خشم پرهیز كند. آقا امام حسین (ع) با وجود شأن و جایگاه ویژه ای كه نزد خداوند داشتند، بندگی خود را با خضوع و خشوعی وسیع در فرازهای دعای عرفه بیان می كنند و با كلام شیوای خود اعلام می كنند كه پروردگارا از هر سویی بنگرم تو را ببینم. چنان چه همانند امام بزرگوارانمان، حاضر و ناظر بودن خداوند را مدنظر قرار دهیم، از بسیاری از گناهان مصون خواهیم بود.
اگر بخواهیم تا عاقبتی، خیر و نیك داشته باشیم و به سوی كمال و قرب الهی در حركت باشیم، باید از درس های نهفته در سیره ی ائمه و معصومین بهره گیریم. ائمه، شهادت، سختی و مشكلات را برای خود و عزیزانشان به جان خریدند تا پیام آور این باشند كه می توان هر عمل و حركتی را الهی كرد و به آن رنگ خدایی بخشید. بارها گفتیم ما نیز می توانیم با در نظر گرفتن رضای الهی و شاكر بودن در برابر هر نعمت و خوردن و آشامیدنی به اعمالمان رنگ خدایی دهیم.
وقتی خداوند را حاضر و ناظر به اعمالمان بدانیم، نه می توان ظالم بود، نه گناه و حق كُشی كرد و بد بود. وقتی به خاطر خداوند خشم خود را كنترل می كنیم و تصمیمی نمی گیریم تا مبادا در حق كسی، ذره ای ناحقی نكنیم، چنان چه با كوله باری از گناهان باشیم، قطعاً مورد رحمت خاص الهی قرار می گیریم. فرامین الهی و دستورالعمل های خداوند، سراسر كلید و رموز موفقیت برای بنده است. تنها یك لحظه وصل شدن می تواند هر انسانی را با هر میزان از گناه، به مقام بندگی نزدیك و نزدیك تر كند. اعیاد، مراسم، مناسبت ها و اعمال تكلیف شده در این ایام، فقط و فقط جهت سعادت و رستگاری بنده است و بس.
وقتی ابوالبشر حضرت آدم (ع)، به فرمان خدا خلق شد و دستور خداوند مبنی بر سجده كردن فرشتگان بر انسان صادر شد و ابلیس سجده نكرد، پنج نور نیز در آن مكان حاضر بودند و زمانی كه حضرت آدم (ع) در مورد پنج نور سوال نمودند خداوند فرمود كه اینان پنج تن آل عبا هستند؛ و این چنین برای اولین بار پنج تن آل عبا معرفی گردیدند؛ و آن زمان كه حضرت آدم (ع) از وسوسه شیطان در امان نماند و امتحان خویش را با عدم موفقیت به انجام رسانید، تنها بردن نام مقدس حضرت زهرا (س) بود كه توبه ی حضرت آدم (ع) را مورد قبول الهی واقع كرد. حضرت زهرا (س) عصمت ا… است و مِهر زمین و آسمان در كابین این بزرگ بانو است. خداوند منت نهاده و ما را از امت این بزرگواران قرار داده است. بزرگانی كه علیرغم در دست داشتن اختیارات و نعمات فراوان، حتی از جان خویش نیز برای رسیدن به عشق و بزرگ كردن نهال اسلام گذشتند و عاشقانه سختی ها را به جان خریدند تا امت خویش را شفاعت كنند.
خداوند با عشق ما را آفریده؛ عاشق هیچ گاه نمی خواهد تا معشوقش در آتش بسوزد. بدین سبب، همه راه ها را باز گذاشته تا انسان هر لحظه كه طالب است به سوی اصل خویش و خدای خویش برگردد. خداوند همه نعماتش را برای بنده خلق كرده است اما اگر ما یاد بگیریم كه همه اموراتمان را الهی كنیم و از خداوند بخواهیم تا هر جا را كه می نگریم، فقط خدا ببینیم، دیگر بد نمی شویم و بد نمی كنیم.
و یاد بگیریم از آقا و امیدمان كه كنترل خشم مان را به دست گیریم و موقع خشم به اندازه یك بسم ا… الرحمن الرحیم و یا گفتن رمز یا علی، به خودمان فرصت دهیم تا آتش خشممان فروكش كند. وقتی ما خشم خود را كنترل می كنیم، می توانیم توقع كنیم كه خداوند نیز ما را مورد رحمت و مغفرت خویش قرار دهد.
آقا رسول ا… (ص) ممكن نبود در مجلسی حضور پیدا كنند و قبل از برخواستن از مجلس حداقل بیست و پنج مرتبه استغفار نكنند. مبادا با كسب درجه و مقامی دچار منیت شویم. اقرار كردن به گناهان و اشتباهات در پیشگاه خداوند، انسان را از مبتلا شدن به منیت ها ایمن می كند. اقرار كردن و استغفار طلبیدن قبل از خواب، هر شب ما را از بسیاری از گناهان، كدورت ها، ناراحتی ها، توقعات دور می كند.
انسانی كه خدا را ناظر بداند و از خداوند بترسد، ممكن نیست اعمالش رنگ ریا و دو رنگی بگیرد؛ و انسان بی ریا، دوستی صادق و یك رنگ خواهد بود. امیرالمومنین (ع) در عین عظمت و شأن ویژه ای كه نزد خداوند داشتند، خوف و ترس خاصی نیز از خداوند داشتند به گونه ای كه در حین نماز تیر از پای مباركشان بیرون كشیدند.
رهروی كه هدفش را قرار گرفتن در محفل نورانی هر پنج شنبه و دیدن و بوییدن عشق قرار می دهد، ممكن نیست توجه خود را معطوف به اعمال درست و یا نادرست دیگران كند. در كلاس عشق مولا (ع)، درس های ارائه شده به شاگردان یكسان و همانند است. اگر كسی به عنوان شاگرد ممتاز، معرفی می شود، به دلیل میزان بهره وری ایست كه از درس های ارائه شده توسط استاد داشته است.
مسوول بودن و غم خوار یكدیگر بودن و در شادی یكدیگر شاد بودن خوب و عالی است، اما عیب یابی كردن به خصوص در مرام مولا (ع) ناپسند و مردود است. مسوولانه برخورد كنیم و اعمال خویش را صحیح پیش ببریم، در این صورت، حتی اگر كاروان توقف كند نیز حساب ما چندین منزلگاه پیش تر نوشته خواهد شد. این ایام بهترین فرصت برای ذخیره و توشه برداری است. سعی كنیم نهایت بهره وری را از این فرصت ها ناب الهی داشته باشیم. والسلام…