مشق عشق 110 درس هایی از تکامل، معرفت، خودسازی
بسم ا… الرحمن الرحیم
ای کاش!! انسان ها به قدری از فرصت ها بهره می بردند و به قدری نیک رفتار می کردند و نیک سخن به میان می آوردند که هرگز به حسرت ها و ای کاش ها نمی رسیدند. رجوع به چند آیه ی قرآن به روشنی به ما نشان می دهد که خداوند چقدر زیبا از صابرین و خصوصیات و اجر و پاداش آنان سخن به میان آورده است. صبر توصیه قرآن، انبیا، رسولان و معصومین (س) به اهل بشر است. بی شک همه ی ما در مرحله هایی از زندگی عجله و شتاب کردیم و بعد به پشیمانی رسیدیم که کاش کمی صبر می کردیم و یا با کسی مشورت می کردیم تا به افسوس و خسران نمی رسیدیم.
متأسفانه جامعه امروزی به دلیل ماشینی شدن و سرعت در تکنولوژی ایجاب می کند تا افراد با عجله بیشتر و اندیشه کمتر کار خود را انجام دهند. از جمله مسائل منفی و نادرستی که امروزه ترویج یافته و افراد از زرنگی از آن یاد می کنند، دروغگویی و پیشبرد کارهایشان با دروغ است. چنین افرادی در ابتدا خوشحال و خرسندند که توانستند با زرنگی بیشتر، کار خود را پیش ببرند؛ غافل از این که آنچه خداوند قانون زندگی بشر قرار داده و آنان را به آن امر یا نهی کرده چه تأثیرات مثبت یا منفی بر سیستم وجودی، روحی و جسمی وی می گذارد.
عبارت پر تکرار دروغگو دشمن خداست، در حقیقت معرف زشتی این عمل است. به گونه ای که انسان بفهمد و درک کند که هر گاه دروغ بگوید در واقع با خدای خویش دشمنی و ستیز می کند. علاوه بر اسلام که بسیار تأکید بر پرهیز از دروغگویی دارد، در جهان و در سایر ادیان و مذاهب نیز دروغگویی کاری نکوهیده و غیر قابل قبول است.
وقتی خداوند فرمان به نهی از کاری می کند یعنی سیستم وجودی را به گونه ای خلق کرده و نظم داده که هر گونه دخالت انسانی، تغییر و تعویض به آن لطمه می زند. درست به همین دلیل است که وقتی کاری نهی شده مثل دروغ را انجام می دهیم در ابتدا مغز و درونمان واکنش نشان داده و آن عمل را نمی پذیرد اما در اثر تکرار ما، مغز عادت کرده و آن بخش از مغز که کنترل چنین مسئله ای را بر عهده دارد، غیر فعال می شود.
پژوهش ها و تحقیقات بسیاری راجع به خلقت انسان و مغز او در حال انجام است اما هر چه دانشمندان در این مسئله عمیق تر می شوند، گویا در اقیانوسی بی انتها قرار گرفتند اما هر آنچه در علوم روز کشف می شود بر آموزه ها، تأکیدها و سفارشات دین مبین اسلام صحه می گذارد و ثابت می کند آنچه معصومین (س) و قرآن با وجود علم لدنی و الهی خود بر انسان ها ابلاغ کردند، دانش عظیم در جهت رشد، تعالی و سلامت انسان بوده و هست.
روزهای شهادت امام ششم شیعیان آقا امام جعفر صادق (ع) را سپری کردیم، غافل از این که ایشان صرف نظر از امام بودنشان دانشمندی فرزانه، دانا و علیم بودند که تعداد زیادی شاگرد پرورش دادند و علم بی انتهای خود را به آنان آموختند. متأسفانه از زندگی و سیره امامان خویش آگاهی نداریم و صرفاً مسلمانی خود را محدود به تعصب در اثبات حق و باطل کردیم. در حالی که افراد زیادی از کسانی که هرگز ادعای دین و مسلمانی نداشتند با مطالعه بر زندگی، رفتار و علم این بزرگواران به مراتب علمی، معنوی و حتی مادی خود افزودند.
علم امروز ثابت کرده که صبر کردن در حین خشم، ناراحتی، استرس و حتی شادی و تصمیم گیری های ذهنی، فکری، جسمی و یا فیزیکی چطور عملکرد مغز را رو به بهبود و پیشرفت می برد و یا عجله و عدم کنترل، سبب آسیب رسانی به عملکرد و بافت های مغزی می شود. بی دلیل نیست که خداوند مژده و پاداشی بزرگ را به صابرین وعده داده است. صبر بازدارنده قدرتمندی است که می تواند مانع ارتکاب جرم های ناخواسته، دل شکستن و از هم گسستن ها شود.
وای بر ما که روز به روز از خود و دینمان بیگانه می شویم در حالی که می توانیم عامل بر تأکیدها و آموزه های الهی با چشمی باز و آگاهی بالا باشیم، آن وقت است که بنده ای ویژه برای خدا خواهیم بود. دروغگویی و اعمال نادرست منحصر به سفارشات دین ما نیست. گذشتگان بسیار دور ما در این سرزمین نیز بر گفتار، پندار و کردار نیک تأکید داشتند و انسان ها را از هر عمل ناپسند و نادرستی بر حذر داشتند. بر طبق سلیقه و منفعت خود، جای ارزش ها را تغییر دادیم و هم چنان مدعی مسلمان بودن هستیم. بسیارند کسانی که در دایره اسلام و مسلمانی نیستند اما بسیار بر ارزش ها پایبندند.
دروغگویی و صداقت نداشتن با خود از جمله راه های نفوذ شیطان به درون انسان هاست. گاهی افراد با تصور این که آنچه می گویند دروغی مصلحتی است، دریچه های ورود شیطان را به روی خود باز می کنند، حتی اگر شیطان نتوانسته باشد سالیان سال آنان را فریب دهد و از مسیر بندگی دور کند. اولین دروغ حکم اولین تیشه است که بر پیکر بندگی خود فرود می آوریم، شاید در وهله اول فرو نریزد اما بی شک بندگی را سست و آماده فرو پاشی می کند. اولین دروغ مقدمه ی دومین، سومین و چندمین دروغ پی در پی است. مبادا در دروغگویی و سکوت متقابل دیگران حس پیروزی کنیم؛ چرا که اولین ضربه را به خود زدیم و راه های الهی را بر خود بستیم.
مسلمان واقعی بودن مستلزم مطالعه زندگانی بزرگواران دینی (ائمه) و شناخت پیدا کردن از کلام الهی (قرآن) است. عدم آگاهی ما نسبت به دین و امامان ماست که سایر مذاهب این چنین خود را محق می دانند. چنانچه ریشه ی علمیِ سخن و تأکیدی را در جهان دنبال کنیم بی گمان به سفارشات ائمه خواهیم رسید. در میان امامان ما شیعیان، آقا امام محمد باقر(ع) و آقا امام جعفر صادق(ع) سرآمد دانشمندان عالم هستند که علم از سرچشمه وجود آنان در عالم جاری شد.
از دین و مذهبمان فاصله داریم چون از خود دور هستیم. دقت کنیم به خود آمدن و شناخت از خود نیازمند دوری از زندگی ماشینی و به روز نیست. برای به خود آمدن باید اطلاعات و آگاهی خویش را گسترش داد. کسب علم سفارش اَکید اسلام از بدو تولد تا لحظه ی مرگ است. فراگیری علم و به کار بستن آن قطعاً ناجی ما از جهل، گناه و حرکت به سوی دانایی و مورد مغفرت قرار گرفتن است. امید که در راه رهرویی دانش پژوهانی کوچک در طلب علوم بزرگ و الهی باشیم. والسلام…